بايسته‌هاي سياست خارجي ايران در انواع نظم بين‌المللي

مناظره درباره نظم بين‌الملل، چگونگي تغيير و برساخته‌شدن و همچنين انوع آن يكي از مهم‌ترين حوزه هاي موضوعي در ادبيات روابط بين‌الملل بوده است. از منظر اين مقاله اين موضوع مي‌تواند جايگاه بسيار مهمي در ادبيات سياستگذاري خارجي نيز داشته باشد، چراكه آشنايي با انواع نظم و چگونگي برخورد با آن مي‌تواند به عنوان يكي از پيش‌شرط‌هاي مهم در سياستگذاري موفق هر دولتي محسوب شود. در همين راستا اين مقاله با مفروض قراردادن سه نظم موازي در نظام بين‌الملل كنوني يعني «نظم هژمونيك، نظم موازنه قدرت و نظم نهادي» در پي پاسخ به اين پرسش است كه مهم‌ترين تجويزات سياستگذارانه جمهوري اسلامي ايران در اين سه نظم چگونه بايستي باشد؟ در پاسخ به اين سؤال پيشنهاد مي‌شود كه ايران بايد به عنوان يك بازيگر عقلاني تجديدنظرطلب سازنده در نظم هژمونيك، به عنوان يك بازيگر عقلاني امنيت‌جو و قدرت‌طلب در نظم موازنه قدرت و به عنوان يك بازيگر هنجارساز و ايده‌ساز در نظم نهادي عمل نمايد.