نظريه در سياستگذاري عمومي

رشته سياستگذاري عمومي داراي وضعيت ويژه‌اي در نظريه‌پردازي است. همچون ديگر حوزه‌هاي چندرشته‌اي (يا ميان‌رشته‌اي) آبشخورهاي نظري گوناگوني دارد و از رشته‌هاي ديگري در علوم اجتماعي تغذيه مي‌كند. رشته‌هاي علوم اجتماعي همگي از حيث نظري در هم آميخته‌اند چون همگي بر انسان و جامعه تمركز دارند لذا مي‌توانند ريشه‌هاي نظري مشتركي داشته باشند. اما به هر حال پرسش اين است كه رشته سياستگذاري عمومي چه ويژگي متمايزي يا چه حوزه تخصصي ويژه‌اي از حيث نظري دارد؟ اگر نتوانيم اين ويژگي متمايز خود را دريابيم دچار اختلال هويت رشته‌اي مي‌شويم. ما سه سطح نظريه‌ها در سياستگذاري عمومي را معرفي مي‌كنيم. سطح نخست شامل دو نظريه اصلي است كه به تعبيري نظريه‌هاي سازه‌اي و كاملاً متفاوتي را براي رشته سياستگذاري به ارمغان مي‌آورند. سطح دوم نظريه‌هاي سياستگذاري عمومي معمولاً معطوف به پديده تصميم‌گيري در بخش عمومي (دولتي-حكومتي) است. اين نظريه‌ها را مي‌توان نظريه‌هاي انحصاري سياستگذاري عمومي به حساب آورد كه تمايز و تشخص رشته سياستگذاري عمومي را رقم مي‌زنند. سطح سوم، نظريه سياستي است كه مجموعه‌اي از مفروضات زيربنايي يك سياست يا يك برنامه را دربرداشته و توضيح مي‌دهد كه چرا و چگونه فعاليت‌هاي برنامه‌ريزي شده بايد از طريق متغيرهاي مشخصي به اهداف و مقاصد از پيش‌تعريف شده منتهي شود.