مطالعه نظام مند پژوهش هاي مداخله اي هنري و نقش آن بر بهبود مشكلات كودكان طيف اتيسم در سال‌هاي 1380 تا 1400

هدف: با افزايش مبتلايان به اختلال اتيسم انواع مداخلات جهت بهبود شرايط اين افراد روبه فزوني است. مطالعه نظا ممند حاضر با هدف مطالعه مداخلات هنري با تمركز بر اختلالات طيف اتيسم است. روش: بررسي مقالات مربوط به سالهاي ١٣٨٠ تا ١٤٠٠ در مجلات داخلي و خارجي، رساله ها، پاياننامهه ا و كتاب هاي تاليفي داخلي است و در نهايت شانزده پژوهش با توجه به مدل «كُت» تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه مداخلات هنري مرتبط با افراد طيف اتيسم مداخله اي حمايتي- تسكيني، شامل: موسيقي، حركات ريتميك، نمايش، نقاشي و سفال است. بيشترين درصد پژوهش ها به موسيقي درماني و كمترين به سفال درماني تعلق دارد. اين كودكان در اوايل دوره قادر به استفاده صحيح از ابزارهاي هنري و بيان احساسات نبودند و در پايان، اين مهم محقق ميشود. درمانگر نقش تسهيل كننده و ياريگر دارد. اهداف مداخلات هنري، به عنوان بستر و زمينه درمان، در تمامي پژوهش ها همراستا با نتايج در دو حوزه اصلي: بهبود مهارت هاي ارتباطي - اجتماعي و كاهش مشكلات رفتاري كليشه اي، محدود و تكراري است. نتيجه گيري: با توجه به شواهد توصيفي محدود در شرح ويژگي هاي شركت كنندگان، درمانگران و فضاي انجام كار، تحقيقات مبسوط روند انجام مداخلات هنري با افراد طيف اتيسم توصيه ميشود.