مقايسه اثربخشي برنامه آموزشي مبتني بر پاسخ به مداخله و مداخله‌ي يكپارچگي حسي_حركتي بر ضرب‌آهنگ شناختي دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري

هدف: هدف پژوهش، مقايسه اثربخشي برنامه آموزشي مبتني بر پاسخ به مداخله و مداخله ي يكپارچگي حسي_حركتي بر ضرب آهنگ شناختي دانش آموزان داراي اختلال يادگيري بود. روش: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون_پس آزمون با گروه كنترل و دوره پيگيري بود. جامعه آماري دانش آموزان داراي اختلال نارساخواني پايه اول، دوم و سوم ابتدايي مراجعه كننده به مركز اختلالات يادگيري آموزش و پرورش شهر سمنان در سال تحصيلي -١٤٠١ ١٤٠٠ بودند. تعداد ٤٥ دانش آموز ٨ تا ١٠ ساله با نارساخواني به صورت نمونه گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه ١٥ نفره (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) جايگزين شدند. گروه هاي آزمايش مدت ٨ جلسه ٦٠ دقيقه اي تحت مداخله قرار گرفتند. گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. دروه پيگيري پس از گذشت ٣ ماه انجام شد. ابزار سنجش چك ليست نشانه هاي ضرب آهنگ شناختي كند (SCT )بود. داده ها با استفاده از روش آنواي دو عاملي آميخته توسط نرم افزار -26-SPSS تجزيه و تحليل شد. يافته ها: يافته ها نشان داد نمره ضرب آهنگ شناختي كند بين گروه هاي آزمايش و كنترل تفاوت معناداري دارد (٠/٠٥ P). بر اساس نتايج، هر دو مداخله اثربخش بوده، پايداري اثر داشتند، اما ميزان تاثير آموزشي مبتني بر پاسخ به مداخله بيشتر از گروه مداخله ي يكپارچگي حسي و حركتي بود. نتيجه گيري: مداخله آموزشي مبتني بر پاسخ به مداخله و مداخله ي يكپارچگي حسي_حركتي ميتوانند به عنوان مداخله اي سودمند براي كمك به دانش آموزان داراي اختلال نارساخواني و ضرب آهنگ شناختي كند در مدارس ابتدايي و مراكز مشكلات يادگيري استفاده شوند.