اثربخشي داستان‌خواني تعاملي بر مهارت سواد خواندن دانش‌آموزان با آسيب شنوايي

هدف ار پژوهش حاضر بررسي اثربخشي داستان خواني تعاملي بر مهارت سواد خواندن دانش آموزان با آسيب شنوايي بود. 30 دانش آموز پسر (با ميانگين سني 10 سال و چهار ماه) با آسيب شنوايي شديد و عميق (بالاتر از 70 دسي بل) مشغول به تحصيل در مقطع چهارم ابتدايي مدارس باغچه بان به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايابي شدند. آزمودني هاي گروه آزمايش برنامه داستان خواني تعاملي را در مدت 10 جلسه در قالب گروه هاي كوچك دريافت كردند؛ در حاليكه آزمودني هاي گروه كنترل در برنامه مداخله اي شركت نكردند. براي ارزيابي مهارت سواد خواندن آزمودني ها از متن ادبي و اطلاعاتي آزمون پرلز (PIRLS) استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS-25  صورت گرفت. نتايج با استفاده از تحليل كواريانس چندمتغيره (MANCOVA) حاكي از بهبود مهارت سواد خواندن دانش آموزان با آسيب شنوايي شركت كننده در پژوهش حاضر است (001/0 P). با توجه به نتيجه پژوهش حاضر داستان خواني تعاملي مداخله اي مؤثر در بهبود مهارت سواد خواندن دانش آموزان با آسيب شنوايي است.