بررسي و ارزيابي حضورپذيري فضاهاي عمومي شهري براي بانوان (مورد مطالعه: بافت تاريخي محله‌ چوب مسجد، مياني محله گلستان و جديد محله فرهنگيان شهر سمنان)

هدف و زمينه: نياز به حضور در فضاهاي عمومي براي همه شهروندان فارغ از جنسيت، سن، سطح درآمد، شغل و... امري ضروري است. حضور بانوان در فضاي شهري نه‌تنها براي خود آن‌ها داراي منافع جسمي و رواني است، بلكه جامعه را نيز مي‌توانند از نقش حمايتي خود بهره‌مند كنند. هدف از پژوهش حاضر، ارزيابي و مقايسه وضعيت حضورپذيري فضاي عمومي شهري براي بانوان است. مطالعه موردي پژوهش، شهر سمنان انتخاب ‌شده است كه از سه ناحيه تشكيل شده و از هريك از نواحي، يك محله مورد بررسي قرار خواهد گرفت. روش پژوهش: رويكرد به‌كار‌رفته در پژوهش توصيفي- تحليلي بوده و از روش‌هاي آماري و رگرسيون خطي چندگانه، در طي پنج‌گام، به‌منظور ارزيابي حضور‌پذيري فضاي شهري در اين سه محله استفاده ‌شده است. يافته‌ها: نتايج حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد كه محله فرهنگيان در ناحيه سه، بهترين وضعيت را از جهت حضور‌پذيري فضا براي بانوان دارد و محله‌هاي چوب مسجد و گلستان در اولويت‌هاي بعدي قرار مي‌گيرند. نتيجه‌گيري: از ميان 9 شاخص مورد بررسي، مؤلفه امنيت در همه محله‌ها مهم‌ترين شاخص در رابطه با حضور بانوان در فضاي شهري است. بعد از اين شاخص، در محله چوب مسجد، عوامل اجتماعي، آلودگي‌هاي محيطي، عوامل فردي، دسترسي به وسايل حمل‌ونقل و معابر و مبلمان شهري، در سلسله‌مراتب بعدي جاي گرفته‌اند. در محله گلستان، شاخص دسترسي و مبلمان شهري به‌عنوان مهم‌ترين عامل پس از امنيت ذكرشده است. در محله فرهنگيان نيز بعد از مؤلفه امنيت، شاخص دسترسي بيش‌ترين ارتباط معنادار را با حضور‌پذيري فضاي شهري براي بانوان ايجاد كرده است.