كاوش ارتباط بين ويژگي ‌هاي نورپردازي و احساس امنيت اجتماعي در فضاي شهري (مورد مطالعه: شهر قم)

زمينه و هدف: تأمين امنيت اجتماعي شهروندان يكي از مهم‌ترين فوايد و آثار نورپردازي در فضاي شهري است كه موردتوجه و تأكيد طراحان شهري قرارگرفته است. در همين راستا احساس امنيت شهروندان به تأثير از ويژگي‌هاي نورپردازي شهري موضوعي است كه در اين مقاله به آن پرداخته‌شده است.روش پژوهش: جامعه آماري پژوهش شامل شهروندان رهگذر شهر قم است كه حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 384 نفر برآورد شد و با توجه به محدوديت‌هاي پيشِ روي پژوهش كه به‌طور تصادفي 384 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسش‌نامه پژوهش‌گرساخته تنظيم ‌شده و در ميان اعضاي نمونه آماري توزيع شد. روش پژوهش از نوع كمّي و در يك فرآيند توصيفي- تحليلي است. روش گردآوري منابع به‌صورت كتابخانه‌اي و گردآوري داده‌ها به‌صورت ميداني انجام‌شده است. تحليل داده‌هاي حاصل از پرسش‌نامه با استفاده از آزمون‌هاي آماري تحليل عاملي تأييدي و تحليل مسير در محيط نرم‌افزار توسط نرم‌افزارهاي  اس‌پي‌اس‌اس نسخه 16 و  ايموس انجام ‌شده است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نورپردازي اصولي مي‌تواند با افزايش زمينه‌هاي سرزندگي و نشاط اجتماعي؛ احساس امنيت شهروندان را نيز فراهم آورد. از سوي ديگر رؤيت‌پذير بودن فضاي شهري موضوعي است كه به تأثير از عامل زاويه نور بايستي مد نظر قرار گيرد كه در اكثر موارد وجود موانعي از قبيل پوشش گياهي ممكن است مانع ايجاد فضاي قابل رؤيت شود و همين عوامل سبب بروز حس ناامني شود. از اين‌رو ضروري است در طرح‌هاي نورپردازي شهري در وهله نخست به اولويت‌هاي زاويه نور و شدت نور و سپس رنگ نور و دماي نور توأمان توجه شود.