آسيب‌شناسي فرايندهاي جذب و انتخاب معلم در آموزش و پرورش و ارائه توصيه‌هاي سياستي براي بهينه‌سازي آن

نظام تربيت معلم به عنوان يكي از زيرنظام‌هاي آموزش و پرورش، مانند هر سيستم ديگري متشكل از سه جزء اصلي درونداد، فرايند، و برونداد است كه هر يك، نقش موثر و سازنده‌اي در تداوم و پيشرفت اين نظام دارند. هدف اين پژوهش، آسيب‌شناسي فرايند جذب و انتخاب معلم و ارايه توصيه‌هاي سياستي براي بهينه‌سازي آن بود كه با استفاده از روش پژوهش كيفي پايه انجام گرفت. مصاحبه هاي نيمه ساختاريافته به عنوان ابزار اصلي گردآوري اطلاعات استفاده شد. با كاربست روش نمونه‌گيري هدفمند، 15 نفر از خبرگان دانشگاهي، متخصصان و مديران حوزه منابع انساني و تربيت معلم و 4 نفر از دانشجو معلمان برگزيده، تا رسيدن به حد اشباع نظري در گردآوري داده‌ها، در پژوهش شركت كردند. با تكيه بر پيشينه پژوهش و تجربيات زيسته، سوالات اساسي مصاحبه تهيه و در نهايت با نظر متخصصان، روايي آن تاييد شد. پس از تهيه و ارسال پروتكل مصاحبه براي مشاركت‌كنندگان، مصاحبه‌ها انجام گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان دادند، شش نارسايي سياستگذاري-نهادي، شناختي-نگرشي، آينده ‏نگرانه، اجرايي، قانوني و رويكردي-روشي در زمينه جذب و انتخاب معلم وجود دارد. پس از تشكيل گروه كانوني، توصيه هاي سياستي متناسب با اين نارسايي ها در چهار دسته توصيه هاي معطوف به حوزه نظرورزي، سياست‌گذاري و مديريت ميان‌بخشي، مديريت مياني و برنامه‌ريزي، و مديريت اجرايي ارائه شد. نتايج اين پژوهش دلالت هايي از منظر نظري، روش شناختي و اجرا براي سياستگزاران و مجريان تربيت معلم دارد.