عوامل مؤثر بر تحصيل‌زدگي در مناطق شهري و روستايي ايران

با توسعه گسترده آموزش عالي در ايران، پديده تحصيل‌زدگي يا ناهمخواني شغل تحصيل در بازار كار ايران ظهور كرده است كه موجب پيامدهاي منفي از جمله افزايش بيكاري شده است. بنابراين ضروري است كه عوامل مؤثر بر تحصيل‌زدگي شناسايي شود تا سياستگذاري مناسبي براي كاهش آن اتخاذ شود. از‌اين‌رو، هدف اين تحقيق شناسايي عوامل مؤثر بر تحصيل‌زدگي نيروي كار در مناطق شهري و روستايي كشور است. بدين منظور از داده‌هاي هزينه درآمد خانوار سال 1399 و الگوي لاجيت استفاده مي‌شود. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه متغيرهاي سال‌هاي تحصيل، تجربه، پاره‌وقت بودن شغل، جنسيت، نرخ بيكاري، عرضه نسبي دانش‌آموختگان، تقاضاي نسبي دانش‌آموختگان و اشتغال در بخش خصوصي از عوامل مؤثر بر تحصيل‌زدگي در بازار ‌كار ايران هستند. در پايان مطالعه پيشنهادهايي در جهت كاهش تحصيل‌زدگي ارائه شده است. پيشنهاد كلي تحقيق اين است كه اولا تربيت دانشجو در دانشگاه‌ها بر اساس نياز بازار كار صورت گيرد؛ ثانيا با دانش‌بنيان كردن بخش‌هاي مختلف اقتصادي، جذب نيروي كار تحصيل‌كرده متناسب با سطح تحصيلات افزايش يابد.