اثر اندازه شركت بر نقش استراتژيك تكنيك‌هاي حسابداري مديريت در پايداري عملكرد شركت‌ها در دوره قبل از ركود تورمي و دوره ركود تورمي

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير اندازه شركت بر نقش استراتژيك تكنيك هاي حسابداري مديريت در پايداري عملكرد شركت‌ها در دوره قبل از ركود تورمي و طي دوره ركود تورمي حاكم بر كشور است. به منظور اندازه گيري و طبقه بندي تكنيك هاي حسابداري مديريت از مدل ايروخين و همكاران (2019) استفاده شده است. تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيه هاي پژوهش با استفاده از نرم افزارهاي SPSS و Smart-PLS بر اساس داده هاي 117 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره زماني 8 ساله (1399-1392) انجام شده است. نتايج نشان مي دهد كه شركت ها در دوره زماني ركود تورمي نسبت به دوره زماني قبل از ركود تورمي بيشتر از تكنيك هاي حسابداري مديريت استفاده نموده اند. همچنين، در دوره زماني ركود تورمي ميزان افزايش در استفاده از تكنيك هاي حسابداري مديريت در بين شركت هاي كوچك بيشتر از شركت هاي بزرگ بوده است. بعلاوه، اندازه شركت بر رابطه بين استفاده از تكنيك هاي حسابداري مديريت و پايداري عملكرد شركت ها طي دوره ركود تورمي و دوره قبل از ركود تورمي تاثير معناداري دارد. اين بدان معناست كه شركت ها متناسب با سطح ريسك محيطي ادارك شده و عدم اطمينان محيطي از تكنيك هاي حسابداري مديريت استفاده مي نمايند.