چالش ها و راهكارهاي ارتقاي وضعيت نظام آموزشي در دانشگاه علوم پزشكي تبريز: تحليل ديدگاه ذينفعان

زمينه. تربيت نيروي انساني كارآمد از وظايف اصلي دانشگاه ها مي باشد. با توجه به نقش آموزش در پرورش نيروي انساني حرفه اي در نظام بهداشت كشور، بررسي وضعيت نظام آموزشي دانشگاه ها از اهميت قابل توجهي برخوردار است. هدف مطالعه حاضر شناسايي و اولويت بندي چالش هاي موجود در نظام آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تبريز و ارائه راهكارهاي رفع آنها از ديدگاه ذينفعان (اعضاي هيات علمي، دانشجويان، مديران و كاركنان آموزشي دانشگاه) بود. روش كار. اين مطالعه از نوع مطالعات تلفيقي (كيفي-كمي) بود كه در تابستان ۱۴۰۲ در دانشگاه علوم پزشكي تبريز انجام گرفته است. شركت كنندگان مطالعه در كل ۵۸۳ نفر بودند (شامل ۱۳۸ نفر از اعضاي هيات علمي، ۳۴۵ نفر از دانشجويان و ۵۵ نفر از مديران و كاركنان حيطه آموزش). ابزار جمع آوري داده ها در مرحله كيفي مطالعه پرسش نامه سوال باز و در مرحله كمي نيز پرسش نامه سوال بسته بود. براي اولويت بندي چالش ها از ماتريس اولويت بندي استفاده گرديد كه شامل ۴ شاخص: اهميت، قابليت رفع، هزينه- اثربخشي و فوريت بود. يافته ها. نبود فضا و امكانات مناسب براي دانشجويان در كارآموزي ها و كارورزي ها، مشغله كاري زياد اساتيد، ارتباط كم دانشگاه با ساير دانشگاه ها و مراكز آموزشي، عدم انتخاب مسئولين آموزشي بر اساس شايستگي ها و توانمندي هاي آنها و كمبود تعداد اساتيد مهم ترين چالش هاي آموزشي بودند. نتيجه گيري. با توجه به يافته هاي اين مطالعه برنامه ريزي براي رفع چالش هاي ذكر شده از سوي مسئولين و مديران اين دانشگاه به منظور بهبود نظام آموزشي علوم پزشكي تبريز بايد در اولويت نهاد هاي مربوطه قرار گيرد.