شناسايي مؤلفه هاي مؤثر بر رفتار اشتراك دانش پرستاران با روش تحقيق آميخته

زمينه. اشتراك دانش فرآيندي است كه افراد به طور متقابل به تبادل دانش ضمني و عيني مي پردازند و دانش جديد خلق مي كنند. هدف اين پژوهش شناسايي مضامين اصلي و سازمان دهنده مؤلفه هاي اشتراك دانش پرستاران است. روش كار. روش پژوهش از نوع آميخته است. ابتدا به روش كيفي با رويكرد تحليل مضمون انجام شد. جامعه آماري بخش كيفي مقالات بود. گردآوري داده ها نيز از طريق مطالعه و بررسي مقاله هاي منتشر شده در سطح ملي و بين المللي انجام يافت. در مرحله اول، با استفاده از كليدواژه «اشتراك دانش» از طريق موتورهاي كاوش اطلاعات، 387 مقاله علمي و پژوهشي بازيابي شدند. پس از پالايش با معيارهاي ورود اطلاعات، در نهايت به 48 منبع حاوي كد مرتبط ويژه مضامين كاهش يافت. بخش كمّي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري پرستاران دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه بود كه حجم نمونه با روش شناسي معادلات ساختاري 284 نفر برآورده شد. يافته ها. در بخش كيفي 27 مضمون اصلي، 11 مضمون فرعي-محوري و 9 مضمون سازمان دهنده اشتراك دانش شامل نگرش، هنجارهاي ذهني، پاداش، هزينه ها، كنترل رفتاري درك شده، منافع متقابل، ابزارهاي اشتراك دانش، ادراك كسب شهرت و قصد اشتراك دانش شناسايي شدند. در بخش كمّي از ديدگاه پرستاران، مضمون هاي ادراك كسب شهرت، منافع متقابل و هنجارهاي ذهني به ترتيب داراي اولويت اول تا سوم بودند. نتيجه گيري. بر اساس يافته هاي اين مطالعه، مؤلفه هاي نگرش، كنترل رفتاري درك شده، پاداش، منافع متقابل، شهرت و هنجارهاي ذهني در الگوي رفتار اشتراك دانش پرستاران مؤثرند و مي توانند باعث بروز رفتار واقعي فرد شوند.