ارتباط هوش معنوي با استرس ادراك شده در دوران بارداري زنان

زمينه. بارداري و زايمان يك رويداد طبيعي در چرخه زندگي زنان، ولي در عين حال تجربه اي پر از استرس تلقي مي شود كه با تغييرات گسترده رواني و جسمي در مادران باردار همراه است. از آنجا كه معنويت به عنوان منبع پنهان عشق و لذت و ارتباط با الوهيت، باعث تقويت و محافظت انسان در برابر آشفتگي، پريشاني و استرس هاي زندگي روزمره باشد، به نظر مي رسد هوش معنوي مي تواند در كاهش استرس در دوران بارداري موثر باشد. اين پژوهش به منظور تعيين ارتباط هوش معنوي و استرس در مادران باردار مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني الزهرا تبريز انجام شده است. روش كار. اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را 190 زن باردار مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني الزهرا تبريز در سال 1401 تشكيل مي دهند كه به روش نمونه گيري در دسترس، وارد مطالعه شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه هاي هوش معنوي (با خرده مقياس هاي درك و ارتباط با سرچشمه هستي و زندگي معنوي با اتكا به هسته دروني) و استرس ادراك شده (با خرده مقياس هاي استرس ادراك شده منفي و استرس ادراك شده مثبت) استفاده شده است. داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و استنباطي شامل آزمون تي مستقل، آناليز واريانس و ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها. اين مطالعه نشان داد ميانگين استرس درك شده كل و بعد مثبت استرس درك شده با ويژگي هاي دموگرافيك مشاركت كنندگان اختلاف معني دار ندارد، اما بين ميانگين نمره بعد منفي استرس درك شده با سابقه سقط جنين اختلاف معني دار وجود دارد. همبستگي بين استرس ادراك شده بعد منفي و بعد مثبت با سرچشمه هستي (خرده مقياس هوش معنوي) به ترتيب با ضرايب همبستگي 154/ 0 (04/ 0= P) و 224/ 0 (001/ 0 P) معني دار بود. همچنين همبستگي بين نمره زندگي معنوي با اتكا به هسته دروني (از خرده مقياس هوش معنوي) با استرس ادراك شده بعد منفي با ضريب همبستگي 234/ 0 (001/ 0 P) معني دار بود. نتيجه گيري. با توجه به يافته هاي اين مطالعه مبني بر همبستگي بين درك ارتباط با سرچشمه هستي و استرس ادراك شده در بعد منفي و بعد مثبت، به نظر مي رسد برخورداري بانوان از هوش معنوي و ارتباط با منشأ هستي مي تواند كاهش استرس آنان در دوران بارداري و در نتيجه بهبود وضعيت سلامت مادران و نوزادان را در پي داشته باشد.