اثربخشي تلفيقي آموزش ذهن آگاهي و نوروفيدبك بر بهبود اضطراب كودكان مبتلا به اختلال بيش فعالي - كمبود توجه (ADHD) در دوران بحران كوويد- 19

پژوهش اختلال نقص توجه/ بيش فعالي، يكي از اختلالات رواني عصبي شايع در افراد است، كه در طفوليت شروع شده، تا بزرگسالي ادامه يافته و در ابعاد مختلفي از زندگي فرد اختلال ايجاد مي‌كند. بنابراين، هدف از انجام پژوهش حاضر اثربخشي تلفيقي آموزش ذهن‌آگاهي و نوروفيدبك بر بهبود اضطراب كودكان مبتلا به اختلال بيش فعالي كمبود توجه (ADHD) در دوران بحران كوويد- 19 بود. روش مطالعه، نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با اندازه‌گيري مكرر بود. جامعه‌آماري شامل كليه دانش‌آموزان دختر مبتلا به ADHD بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌ايي 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، و به صورت تصادفي و با همتاسازي در گروه‌هاي آزمايش و گواه گمارده شدند. ابزار سنجش شامل مصاحبه باليني، مقياس اضطراب كتل و پرسشنامه كانرز بود. گروه آزمايش پروتكل تلفيقي آموزش ذهن آگاهي (كابات زين، 2005) و نوروفيدبك (پروتكل هاموند) را دريافت كردند. تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر نشان داد كه روش تلفيقي آموزش ذهن آگاهي و نوروفيدبك بر اضطراب تاثير معني‌دار داشته است. اين يافته تلويحات عملي در مداخلات باليني دارد و مي‌توان در درمان اضطراب كودكان مبتلا به ADHD از روش تلفيقي ذهن آگاهي و نوروفيدبك استفاده كرد.