اثربخشي درمان تركيبي شناختي رفتاري و ذهن‌آگاهي بر درماندگي آموخته‌شده، تنظيم هيجان شناختي و فشارخون بيماران كرونر قلبي

هدف پژوهش بررسي اثربخشي رويكرد تركيبي شناختي رفتاري و ذهن‌آگاهي بر درماندگي آموخته ‌شده و تنظيم شناختي هيجان و فشارخون بيماران كرونر قلبي بود. پژوهش‌حاضر، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل مي‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه بيماران قلبي مراجعه كننده به مطب تخصصي قلب و عروق در شهر مشهد بود كه از بين آنها حداقل 30 نفر و براي هر گروه 15 نفر از بيماران مبتلا به بيماري عروق كرونر قلبي ، در نيمه اول سال 1400 به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. در اين پژوهش از پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان (CERQ) گرانفسكي و همكاران (۲۰۰۱)، پرسشنامه درماندگي آموخته‌ شده كوينلس و نيلسون (1388)، اندازه‌گيري فشارخون توسط دستگاه ديجيتال 44 BEURER B استفاده شد. پس از تكميل پرسشنامه‌هاي مزبور با استفاده از نرم افزار 26 SPSS به تجزيه و تحليل اطلاعات پرداخته شد. در همين راستا از آزمون آماري تحليل كوواريانس چند متغيره (MANCOVA) براي تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از اثر بخشي روش تركيبي درمان شناختي رفتاري و ذهن‌آگاهي بر سه متغير موردنظر است (0/05 P). مؤلفه‌هاي درماندگي آموخته‌شده، تنظيم شناختي هيجان و فشارخون به‌صورت ناكارآمد مي‌توانند زمينه‌ساز و تداوم بخش بيماري قلبي باشند. لذا در كنار دارودرماني مي‌توان از مداخله تركيبي شناختي رفتاري و ذهن آگاهي جهت جلوگيري از عود اين بيماري مزمن استفاده كرد.