نقش ابعاد نابهنجار شخصيت، رضايت از تن‌انگاره و نشانه‌هاي اختلال شخصيت نمايشي در پيش‌بيني نارضايتي زناشويي زنان متقاضي طلاق

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ابعاد نابهنجار شخصيت، تن انگاره و نشانه‌هاي اختلال شخصيت نمايشي در پيش‌بيني نارضايتي زناشويي زنان متقاضي طلاق بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش زنان اقدام كننده به طلاق مراجعه كننده به دادگاه‌هاي خانواده شهر كرج در سال 1400 بودند. نمونه آماري پژوهش شامل 160 نفر بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند و بر اساس ملاك‌هاي ورود و خروج انتخاب شده و مورد بررسي قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي نارضايتي زناشويي انريچ، ابعاد نابهنجار شخصيت كروگر و همكاران، تن انگاره سوئوتو و گارسيا و پرسشنامه چندمحوري باليني- ميلون استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با روش آماري ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه (همزمان) انجام گرفت. نتايج پژوهش نشان داد بين ابعاد نابهنجار شخصيت (عاطفه منفي، گسلش، مخالفت‌ورزي، مهارگسيختگي) و نشانه‌هاي اختلال شخصيت نمايشي با نارضايتي زناشويي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.در واقع با افزايش ابعاد نابهنجار شخصيت و نشانه‌هاي اختلال شخصيت نمايشي، ميزان نارضايتي زناشويي نيز افزايش مي‌يابد. همچنين بين رضايت از تن انگاره با نارضايتي زناشويي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. به طوري كه با افزايش رضايت از تن انگاره، نارضايتي زناشويي كاهش مي‌يابد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه متغيرهاي اختلال شخصيت نمايشي، عاطفه منفي و مخالفت ورزي ابعاد تاريك شخصيت و رضايت از تن انگاره به صورت منفي و معناداري مي‌توانند نارضايتي زناشويي زنان متقاضي طلاق را پيش‌بيني كنند. بنابراين توجه به ويژگي‌هاي شخصيتي و رضايت از تن انگاره نقش مهمي در نارضايتي زناشويي دارند.