اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر خودتفسيري، خلاقيت عاطفي و تنظيم هيجان بين‌فردي در دختران دچار اختلال بدريخت انگاري بدن

برخي از افراد عليرغم طبيعي يا تقريباً طبيعي بودن ظاهر جسماني، اشتغال ذهني مداومي درباره ظاهر جسماني خود دارند. پژوهش هدف از انجام پژوهش حاضر تعيين تاثير آموزش تنظيم هيجان بر خودتفسيري، خلاقيت عاطفي و تنظيم هيجان بين-فردي در دختران دچار اختلال بدريخت انگاري بدن بود. اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون به همراه گروه آزمايش و گواه بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را تمامي دختران دچار اختلال بدريخت انگاري بدن در كلينيك پويش فهيم شهر تهران در سال 1400 تشكيل دادند، كه از بين آنان تعداد 30 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) جايگزين شدند. ابزارهاي پژوهش مقياس اصلاح‌شده ييل- براون براي اختلال بدشكلي بدن، پرسشنامه خودتفسيري هاردين و همكاران، پرسشنامه خلاقيت عاطفي آوريل و پرسشنامه تنظيم هيجان بين فردي هافمن و همكــاران بودند. گروه آزمايش مهارت تنظيم هيجان مبتني بر مدل گراس در طي 8 جلسه 60 دقيقه‌اي دريافت نمودند. داده‌هاي جمع‌آوري شده توسط تحليل كوواريانس يك راهه تحليل شدند. نتايج نشان داد كه آموزش تنظيم هيجان بر خودتفسيري، خلاقيت عاطفي و تنظيم هيجان بين‌فردي در دختران دچار اختلال بدريخت انگاري بدن اثربخش مي باشد (0/05 P). بر اساس يافته هاي پژوهش مي توان گفت كه آموزش تنظيم هيجان بر كاهش خودتفسيري مستقل، افزايش خلاقيت عاطفي و تنظيم هيجاني بين‌فردي دختران دچار اختلال بدريخت انگاري بدن اثربخش است.