مدل معادله ساختاري روابط بين خودآگاهي هيجاني نوجوانان و استرس والدگري، سبك فرزندپروري و خودانتقادي والدين

پژوهش حاضر با عنوان پيش‌بيني خودآگاهي هيجاني نوجوانان بر مبناي استرس والدگري، سبك فرزندپروري و خودانتقادي والدين بود كه در سال ۱۴۰۰ در شهر يزد انجام شده است. اين پژوهش يك مطالعه توصيفي-همبستگي با روش پيمايشي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه نوجوانان (12-19) ساله به همراه والدينشان بود كه ۲۲۰ (۱۰۱ پسر، ۱۱۹ دختر) نوجوان به همراه يكي از والدينشان كه به‌صورت در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شده بودند. داده‌هاي پژوهش توسط پرسش‌نامه‌هاي خودآگاهي هيجاني ريف و همكاران(2007)، استرس والدگري آبيدين(1990)، سبك فرزندپروري بامريند(1991) و خودانتقادي تامپسون و زوروف(2004)، با استفاده از نرم‌افزار spss و آموس تجزيه و تحليل گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه هر سه متغير استرس والدگري، سبك فرزندپروري و خودانتقادي والدين به طور مستقيم بر خودآگاهي هيجاني نوجوان تأثير مي‌گذارند. خودانتقادي والدين و آگاهي هيجاني نوجوان رابطه معكوس و معنادار ((P 0.001)استرس والدگري و آگاهي هيجاني ارتباط معكوس و معنادار (P 0.05)، سبك فرزندپروري مقتدرانه رابطه مستقيم و معنادار (P 0.001)سبك فرزندپروري سهل‌گيرانه و آگاهي هيجاني رابطه معكوس و معنادار داشتند (P 0.001) اما بين سبك فرزندپروري استبدادي و آگاهي هيجاني ارتباط معناداري يافت نشد(P 0.05). بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت خودانتقادي والدين، استرس والدگري و سبك فرزند پروري والدين مي‌تواند به طور مستقيم بر آگاهي هيجاني نوجوانان تاثير بگذارد.