بررسي فرصت هاي ج. ا.ايران در فضاي رقابت هاي سياسي - نظامي چين و آمريكا در افق 2030

روابط چين و ايران ريشه در همكاري محدود عملگرايانه دارد اما در سالهاي اخير به مشاركتي تبديل شده است كه بيشتر با نظم بين المللي تحت رهبري ايالات متحده مخالف است. پكن مخالفت تهران با ايالات متحده را سبب افزايش نفوذ جهاني خود مي داند. اقدامات ايران در خاورميانه و نيز تلاش هاي ايالات متحده براي تغيير تمركز خود بر ايندو-پاسيفيك موضوع را پيچيده تر مي كند. ايران چين را به عنوان عامل حياتي اقتصادي و حامي ديپلماتيك خود در برابر فشارهاي ايالات متحده مي داند. از نظر اقتصادي ، چين بزرگترين شريك تجاري ايران، وارد كننده برجسته انرژي و سرمايه گذار برتر ميباشد. توافقنامه همكاري 25 ساله كه در مارس 2021 امضا شد، آخرين نشان از تمايل دو طرف براي هماهنگي بيشتر است.سوال اين است كه چه فرصت هايي براي ايران در فضاي رقابتي جين و امريكا در آينده ممكن است بوجود بيايد ؟اين پژوهش،اهداف ديپلماتيك و سياسي -اقتصادي پكن درقبال تهران و فضاهاي بوجود آمده ناشي از رقابت بين دو ابرقدرت براي ايران و نيز محدوديت هاي ژئوپليتيكي قابل توجه در اين رابطه را مورد بررسي قرار مي دهد.