شناسايي عوامل مؤثر بر تحولات آينده آسياي مركزي و تأثير آن بر موقعيت ج. ا. ايران در اين منطقه

تحقيق حاضر با هدف شناسايي عوامل موثر بر تحولات آينده آسياي مركزي و تأثير آن بر موقعيت ايران در اين منطقه انجام پذيرفته‌است. اين تحقيق بر مبناي هدف، از نوع «كاربردي- توسعه‌اي» و بر مبناي ماهيت «توصيفي- پيمايشي» بوده كه از رويكردي «آميخته» برخوردار است. جامعه آماري؛ شامل كارشناسان داراي سابقه فعاليت در منطقه بوده كه در بخش كيفي 12 نفر و در بخش كمي 32 نفر به‌روش گلوله برفي شناسايي و به‌صورت هدفمند انتخاب گرديده‌اند. به‌منظور گردآوري داده‌ها جهت تدوين ادبيات تحقيق از «مطالعات كتابخانه‌اي» با استفاده از «ابزار فيش‌برداري» و در خصوص جمع‌آوري داده‌هاي واقعي نيز از «مطالعات ميداني» با استفاده از ابزار «مصاحبه نيمه‌ساختاريافته» و «پرسشنامه بسته» استفاده شده كه سئوالات آن‌ها از دو جنبه روايي ظاهري و محتوا به جهت روشن و بدون ابهام‌بودن گويه‌ها و همچنين كفايت كميت و كيفيت توسط خبرگان تأييد گرديده است. «ضريب آلفاي كرونباخ» پرسشنامه 0.869 و «پايايي باز آزمون» مصاحبه‌ها 82 درصد محاسبه شده كه بيانگر پايايي قابل قبول بوده است. به‌منظور دستيابي به هدف پژوهش؛ ابتدا عوامل تاثيرگذار بر تحولات آينده منطقه با «تحليل محتواي كيفي» مصاحبه‌ها احصاء و در محورهاي اقتصادي، سياسي، اجتماعي- فرهنگي، امنيتي و ژئوپليتيك دسته‌بندي و سپس به‌منظور دريافت تاييديه و رتبه‌بندي اهميت آن‌ها، پرسشنامه‌اي تنظيم و توزيع گرديد. با تجزيه و تحليل داده‌هاي كمي با استفاده از «پارامترهاي توصيفي» تمامي مؤلفه‌هاي احصاء شده مورد تأييد قرار گرفت و اهميت آن‌ها با استفاده از روش «آنتروپي شانون» رتبه‌بندي شد. در پايان نيز راهكارهاي پيشنهادي جهت گسترش حضور ايران در منطقه ارائه گرديده است.