فناوري هوش مصنوعي و تغيير در امنيت ملي دولت‌ها

ظهور فناوري و رويكردهاي مرتبط با آن، تغييراتي را در تمام ساحات بشري به وجود آورده كه نظام بين‌الملل نيز از آن مستثني نبوده است. در ميان انواع فناوري‌ها، فناوري‌هاي نوظهور با ويژگي‌هاي خود تأثيرات مهمي را در موضوعات بين‌المللي داشته و تغييراتي را در مناسبات كنشگران سپهر سياسي ايجاد نموده‌اند. در ميان انواع فناوري‌هاي نوظهور، «هوش مصنوعي» به دليل قابليت‌هاي خود با استقبال بيشتري مواجه گرديده است. اين مقاله، با روش توصيفي ـ تبييني و از طريق بررسي و تبيين كاركردهاي فناوري هوش مصنوعي به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه اين فناوري چه تغييراتي در امنيت ملي دولت‌ها ايجاد مي‌نمايد. از پژوهش حاضر مي‌توان دريافت كه اگرچه هوش مصنوعي روزبه‌روز در تمامي ساحات زندگي بشر و امور حكمراني رو به رشد و تصاعد مي‌باشد، ليكن اين فناوري ذاتاً تهديدي براي امنيت دولت‌ها تلقي نمي‌‌گردد و از اين رو، دولت‌ها ملزم به ارتقاي سطح دانش و كاربست آن در مناسبات امنيتي خود مي‌باشند تا با ايجاد توازن ميان دانش و بافت امنيتي خود، رشد هماهنگ و متوازني را فراهم نموده و بدين‌ترتيب بتوانند شاخص‌هاي امنيت مرتبط با هوش مصنوعي را تقويت نموده و در مقابل، با كمترين آسيب امنيتي مواجه گردند.