واكاوي راهكارهاي مؤثر در كاهش كم آبي در استان كرمان

آب به عنوان عنصري كه براي زندگي انسان نقش مهم و اصلي را دارد در دوران كنوني به يكي از مسايل چالش برانگيز تبديل شده است. تقريباً اكثر دولتها به وضعيت منابع آبي سرزمين خود توجه مي كنند و به دنبال راهكارهايي براي استفاده مناسب و بهتر مردم از منابع آب مي باشند تا بتوانند با بحران كم آبي و كاهش منابع آب روبرو نشوند. هم اكنون 31 كشور جهان با كمبود آب رو به رو مي باشند و تا سال 2025، تعداد 17 كشور ديگر نيز به سبب ازدياد جمعيت به اين گروه خواهند پيوست. يكي از كشورهايي كه با چالش و كاهش كم آبي مواجه شده، ايران است. در اين بين، برخي از استانها زودتر از بقيه استانها با چالش كم آبي مواجه شده‌اند. استان كرمان يكي از استانهايي است كه با توجه به نقش بخش كشاورزي در اشتغال و درامد اقتصادي مردم آن، مشكل كم آبي و خشكسالي در آن نمايان شده است. هدف اصلي در اين مقاله واكاوي راهكارهاي مؤثر در كاهش كم آبي در استان كرمان است. بر اين اساس، سوال اصلي مطرح شده اين است كه كدام راهكار براي مقابله با كاهش كم آبي در استان كرمان بهتر و مؤثرتر است؟ براي پاسخ به اين سوال، از روش تحقيق توصيفي-تحليلي و ابزار گردآوري كتابخانه اي و سايتهاي اينترنتي، استفاده شده است و يافته هاي تحقيق بدست آمده اند. نتايج تحقيق نشان مي دهند كه استان كرمان، دچار چالشهاي كم آبي است و الگوهاي مديريتي منابع آبي نسبت به طرحهاي انتقال آب (بهشت آباد و صفارود)، بهتر و كاراتر مي‌توانند در زمينه حل مسايل كم آبي و كاهش منابع آب كارساز باشند.