ارزيابي استقرار صنايع كشاورزي استان كرمانشاه بر مبناي نشانگرهاي پدافند غير عامل

استقرار بهينه و نحوه پراكنش مناسب صنايع وابسته به كشاورزي به مثابه ي بنيادي ترين صنعت غذايي جامعه با ملاحظات پدافند غيرعامل مي تواند سبب اجتناب از آسيب پذيري آن ها در مقابل بلاياي طبيعي و تهديدهاي انسان ساز شود و به تحقق توسعه پايدار با رويكرد كمترين خطرزايي و خطرپذيري كمك نمايد.با توجه به اين مهم پژوهش كمي حاضر با هدف ارزيابي استقرار صنايع كشاورزي استان كرمانشاه بر مبناي نشانگرهاي پدافند غيرعامل به صورت توصيفي- تحليلي انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش، 25 نفر از اعضاي هيئت علمي، متخصصان و كارشناسان مرتبط با موضوع تحقيق در محدوده مورد مطالعه بودند. روش گردآوري داده ها به دو صورت اسنادي و پيمايشي بود. نظر به تعدد نشانگرهاي پدافند غيرعامل مؤثر بر ارزيابي استقرار صنايع كشاورزي از روش هاي تصميم گيري چندشاخصه و مدل سوارا استفاده شد. بدين منظور، در ابتدا با بررسي پيشينه، 30 نشانگر مربوط به معيارهاي سازگاري( 17 نشانگر)‏، ايمني( 9 نشانگر)‏ وافاپ ( 4 نشانگر) براي ارزيابي استقرار صنايع كشاورزي استخراج شد و پس از نهايي شدن معيارها، وزن دهي با نظر خبرگان انجام گرفت. تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از مدل SWARA و VIKOR در رويكردي تلفيقي با سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) انجام شد. نتايج نشان داد كه از منظر ملاحظات پدافند غيرعامل، در وضع موجود واحدهاي صنعتي كشاورزي قند بيستون، روژين تاك، روغن نباتي نازگل و خوراك دام و طيور روانسردر وضعيت مناسب، واحدهاي صنعتي كشاورزي لبنياتي بيستون و مانيزان اسلام آباد در وضعيت نامناسب و كارخانه قند اسلام آباد غرب در وضعيت متوسط به سر مي برند. پيشنهاد مي‌شود متناسب با نتايج پژوهش به منظور اجتناب از آسيب‌پذيري احتمالي صنايعي كه از منظر پدافند غير عامل در وضعيت نامناسب قرار دارند، تمهيدات و تدابير مناسب اتخاذ گردد..