تحليل ساختاري مديريت نوين(دهياري ها) در توسعه روستايي مطالعه موردي(دهستان بران جنوبي)

نتايج برنامه‌هاي اجرا شده در مناطق روستايي براي توسعه در بيشتر موارد نه تنها مفيد نبوده بلكه باعث آشفته تر شدن وضعيت موجود روستاها شده است، اين امر به دليل عدم مديريت مناسب در فرآيند برنامه‌ها مي‌باشد، با مديريت نوين، روستاييان مي‌توانند در فرآيند برنامه ريزي و اجراي برنامه‌ها مشاركت داشته باشند. هدف اين تحقيق ارزيابي مديريت نوين روستايي، به صورت مطالعه موردي در دهستان برآن جنوبي، شهرستان اصفهان است. روش تحقيق بر مبناي هدف،كاربردي و بر اساس ماهيت توصيفي- تحليلي است. جامعه ي آماري، كل خانوارها در روستاهاي بالاي 20 خانوار دهستان بران جنوبي است، كه بر اساس آمار سال 1395 شامل 25 روستا، 1736خانوار و 6633 نفر است. شيوه نمونه گيري بر اساس روش تصادفي است، به اين ترتيب كه در مرحله ي اول از بين 25 روستاي دهستان، پنج روستا با روش نمونه گيري طبقه بندي و انتخاب شدند و در مرحله ي دوم از بين جمعيت 15 تا 65 سال اين روستاها براساس روش كوكران، 150 نفر به عنوان حجم نمونه نهايي مشخص شده و با روش تصادفي برگزيده شدند. نگارنده پرسشنامه را در اختيار تعدادي از متخصصان و صاحب نظران جهت ارزيابي اوليه قرار دادند و پس از اعمال نظر افراد و نظر نهايي متخصصين و مشاورين پرسشنامه نهايي تدوين شد.نتايج نشان مي‌دهد كه اعتبار اندازه گيري شده هر پنج مدل اندازه گيري و نيز مدل پنج عاملي مرتبه دوم براي بررسي مديريت روستايي قابل قبول مي‌باشد. در نهايت ساختار توليد و خدمات (0.30)، اكوسيستم(0.18)، اجتماعي-فرهنگي(0.66) ، اقتصادي(0.46) و نهادي -سياسي (0.22) از بارهاي عاملي را تبيين مي نمايد .