تحليل فضايي توزيع تعاوني‌هاي روستايي در استان گيلان

تعاوني‌هاي روستايي بستري مناسب براي افزايش مشاركت، ايجاد اشتغال و كارآفريني، بروز خلاقيت و نوآوري در بين روستاييان مي‌باشد. البته در كنار ضرورت وجود و توسعه تعاوني‌هاي روستايي، توزيع جغرافيايي آن‌ها و بهره‌مندي همه روستاها از وجود تعاوني‌ها نيز حائز اهميت مي‌باشد. ازاين‌رو پژوهش حاضر به بررسي وضعيت توزيع فضايي تعاوني‌هاي روستايي در استان گيلان پرداخته است. روش پژوهش از نوع توصيفي-تحليلي است. براي تحليل يافته‌ها از روش ميانگين نزديك‌ترين همسايه، تحليل خوشه‌اي فضايي چند فاصله‌اي، ميانگين مركزي و بيضي انحراف معيار استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه بر اساس ميانگين نزديك‌ترين همسايه و تحليل خوشه‌اي فضايي چند فاصله‌اي، الگوي پراكنش تعاوني‌هاي روستايي استان گيلان به‌صورت خوشه‌اي مي‌باشد. بررسي نقشه لكه‌هاي روستاهاي داراي تعاوني استان گيلان نيز نشان مي‌دهد كه اين لكه‌ها بيشتر در شهرستان‌هاي رشت، بندر انزلي و تالش شكل‌گرفته‌اند. همچنين توزيع بسياري از زيرساخت‌ها در جهت شمال غربي-جنوب شرقي است. اين نحوه تمركز فضايي را مي‌توان در دلايلي همچون شرايط طبيعي مناطق شمالي و مركزي استان، نزديكي به شهرهاي بزرگ مثل رشت، بندر انزلي، فومن، رودسر و غيره بيان نمود. همچنين دسترسي به بازار فروش بيشتر و راه‌هاي دسترسي بهتر مي‌تواند از علل مكان‌يابي تعاوني‌ها در نزديكي شهرها باشد. بر اين اساس پژوهش حاضر مشخص كرد كه از ظرفيت‌هاي دروني روستاهاي استان گيلان در جهت ايجاد تعاوني‌ها به‌صورت كامل استفاده نشده است. درمجموع نياز به توسعۀ موزون‌تر تعاوني‌هاي روستايي استان گيلان كاملاً محسوس است و رسيدن به اين امر، مستلزم برنامه‌ريزي بلندمدت، آموزش و آگاهي بخشي است.