تأثير سطوح مختلف گوگرد بنتونيتدار بر عملكرد، قابليت ‌هضم مواد مغذي، رفتار نشخوار، فراسنجه‌هاي خوني و شكمبه‌اي ميش‌هاي دالاق

به‌منظور بررسي اثر سطوح مختلف گوگرد بنتونيت دار بر عملكرد، قابليت ‌هضم مواد مغذي، رفتار نشخوار، فراسنجه‌هاي خوني و شكمبه‌اي ميش‌هاي دالاق از 18 رأس ميش شكم اول (غيرآبستن شيرده) با ميانگين وزن 3.5±38 كيلوگرم استفاده شد. اين آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تيمار و شش تكرار انجام شد. تيمارها شامل: 1- شاهد (بدون گوگرد بنتونيت‌دار)، 2- حاوي 0.15 درصد ماده خشك گوگرد بنتونيت‌دار و 3- 0.3 درصد ماده خشك گوگرد بنتونيت‌دار بود. نتايج حاصل از اين آزمايش نشان داد سطوح مختلف گوگرد بنتونيت‌دار در ميش‌ها اثر معني‌داري بر وزن انتهاي دوره، افزايش وزن روزانه، ضريب تبديل خوراك، مصرف خوراك، رفتار نشخوار، ميزان كلسترول، تري‌گليسريد، پروتئين كل، آلبومين، گلوبولين و نسبت آلبومين/گلوبولين خون نداشت. استفاده از سطوح مختلف گوگرد بنتونيت‌دار باعث كاهش قابليت هضم ظاهري ماده خشك و ماده آلي، افزايش گلوكز و اوره خون شد (0.05P ). همچنين تيمارهاي گوگرد بنتونيت‌دار جميعت پروتوزوآ كمتر، pH در زمان سه ساعت بعد از تغذيه صبح و غلظت آمونياك شكمبه بيشتري نسبت به تيمار شاهد داشتند (0.05P ). به‌طوركلي، استفاده از گوگرد بنتونيت‌دار تا 0.3 درصد ماده خشك جيره باعث كاهش قابليت هضم ماده خشك و آلي شد، اگرچه تمايل به بهبود ضريب تبديل خوراك و اافزايش وزن روزانه مشاهده شد.