برآورد پارامترهاي ژنتيكي صفات عملكردي اسب‌هاي پرشي ايران با استفاده از روش REML

ارزيابي ژنتيكي اسب‌هاي ورزشي با استفاده از روش‌هاي مختلف ارزيابي در بسياري از كشور‌ها به‌جز ايران انجام مي‌شود و برآورد‌هاي دقيق از پارامتر‌هاي ژنتيكي صفات عملكردي اسب همواره مورد توجه متخصصين اصلاح دام بوده است. بنابراين هدف از اين تحقيق، ارزيابي پارامترهاي ژنتيكي براي صفات عملكردي شامل زمان اتمام مسابقه، رتبه در پايان مسابقه و تعداد خطاي اسب در اسب‌هاي پرشي ايران بود. در اين تحقيق از نتايج مسابقات 1498 رأس اسب (10 تا 23 ساله) موجود در فدراسيون سواركاري استفاده گرديد. پارامترهاي ژنتيكي با استفاده از روش درست‌نمايي محدود شده و نرم افزار airemlf90 برآورد شد. مدل آماري شامل اثرات ثابت سال تولد، جنسيت، سن اسب، نژاد، ارتفاع موانع، تاريخ و شهر برگزاري مسابقه، سطح دشواري مسابقات و اثرات تصادفي سواركار، محيطي دائمي و ژنتيكي افزايشي بود. وراثت‌پذيري و تكرارپذيري برآورد شده براي صفات زمان اتمام مسابقه، رتبه در پايان مسابقه و تعداد خطاي اسب در مسابقه به ترتيب 03/0 و 16/0، 11/0 و 25/0، 09/0 و 13/0 بود. روند ژنتيكي صفات زمان اتمام مسابقه، رتبه در پايان مسابقه و تعداد خطاي اسب در مسابقه به ترتيب 002/0-، 0003/0 و 0091/0 و روند فنوتيپي صفات زمان اتمام مسابقه، رتبه در پايان مسابقه و تعداد خطاي اسب در مسابقه به ترتيب 7057/0-، 2575/0، 0807/0- برآورد شد. با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان نتيجه گرفت كه صفات عملكردي مذكور بسيار تحت تأثير اثرات محيطي به ويژه اثر سواركار قرار دارد ولي از بين صفات مورد بررسي انتخاب بر اساس صفت رتبه مي‌تواند منجر به پيشرفت ژنتيكي بيشتري شود. به منظور بهبود صفات عملكردي اسب‌هاي پرشي در ايران در راستاي تكميل اهداف اصلاح نژادي سيستم پرورش اسب كشور مي‌توان از اين پارامترها استفاده كرد.