شناسايي نواحي ژنومي تحت انتخاب مثبت براي سازگاري با ارتفاع بالا در گوسفندان ايراني

شناسايي نشانه هاي انتخاب، اطلاعاتي در مورد مراحل تكامل گونه هاي مختلف از جمله گوسفند، كه منجر به تغييراتي در سطح ژنوم آنها در طي ساليان متمادي مي شود، را فراهم مي كند. هدف از اين پژوهش شناسايي نشانه هاي ژنومي انتخاب در گوسفندان مناطق مرتفع كشور ايران بود. بدين منظور 58 رأس گوسفند از 4 نژاد كه دو نژاد در مناطق مرتفع و دو نژاد در مناطق پست پراكنده اند، با استفاده از آرايه هاي گوسفندk 600 تعيين ژنوتيپ شدند. جهت شناسايي نواحي ژنومي تحت انتخاب از دو آزمون آماري برآوردگر نااريب FST (تتا) و hapFLK استفاده شد. با استفاده از آزمون تتا، 22 منطقه ژنومي به عنوان مناطق تحت انتخاب شناسايي شدند. در آزمون hapFLK نيز 15 منطقه ژنومي شناسايي شد. تجزيه و تحليل اطلاعات زيستي (بيوانفورماتيكي) نشان داد كه برخي از اين مناطق ژنومي با ژن هاي موثر بر سازگاري با شرايط كم اكسيژني (TXNDC5)، خون سازي (FANCA)، ايمني زايي و مقابله با عفونت (LEF1، NMUR1، PTMA و COPS7B)، تنظيم فشار خون و پاسخ به درد و التهاب (NMUR1) و سركوب سرطان (CD82، GAS8، PRMT1، B3GNT7 و ...) همپوشاني دارند. بررسي QTLهاي گزارش شده نيز نشان داد كه اين مناطق با QTLهاي صفات مهم اقتصادي از جمله صفات مرتبط با ميانگين غلظت هموگلوبين گلبول‌هاي قرمز، هماتوكريت، مشخصات گوشت، لاشه، شير، وزن بدن، تراكم استخوان و تعداد كل بره هاي متولد شده در ارتباط مي باشند. با توجه به اينكه تحقيقات كمي در رابطه با سازگاري با ارتفاع در گوسفندان انجام شده است، لذا نتايج اين تحقيق مي تواند اطلاعات سودمندي در رابطه با ژن هايي كه به سازگاري با ارتفاع پاسخ مي دهند، ارايه دهد. به هر حال، به منظور شناسايي و بررسي دقيق تر جهش هاي عامل در ژن ها و QTLهاي شناسايي شده ضروري است كه پژوهش هاي تكميلي بيشتري صورت گيرد.