استفاده از آنزيم پروتئاز در جيره‌هاي با سطوح مختلف پروتئين و اسيد‌هاي‌آمينه بر عملكرد، ويژگي هاي لاشه، قابليت هضم مواد مغذي و غلظت برخي از فراسنجه‌هاي خوني در جوجه‌هاي گوشتي

جوجه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ گوشتي نر سويه راس 308، در سن يك تا 24 روزگي در قالب طرح كاملا تصادفي با شش جيره‌غذايي آزمايشي در چهار تكرار (10 قطعه در هر تكرار) استفاده شد. جيره‌هاي غذايي آزمايشي عبارت بودند از 1. جيره شاهد بر پايه ذرت و كنجاله سويا توصيه شده براساس راهنماي سويه راس 308  2. جيره شاهد با افزودن آنزيم پروتئاز با سطوح توصيه شده (0.02 درصد) 3. جيره كه پنج درصد، سطح پروتئين آن كاهش يافته بود 4. جيره با سطوح پايين پروتئين و كاهش غلظت اسيدهاي آمينه ضروري (پنج درصد) 5 . جيره با سطوح پايين پروتئين (جيره غذايي آزمايشي سه) با افزودن آنزيم پروتئاز با سطح توصيه شده (0.02 درصد) 6 . جيره با سطوح پايين پروتئين و اسيدهاي‌آمينه ضروري با افزودن آنزيم پروتئاز با سطوح توصيه شده (0.02 درصد).  بيشترين ميزان مصرف خوراك در دوره آغازين و بيشترين ضريب تبديل خوراك در دوره رشد و همچنين بيشترين درصد چربي محوطه بطني مربوط به جيره با سطوح پايين پروتئين و اسيد‌آمينه بود. آنزيم پروتئاز موجب افزايش وزن بدن و كاهش ضريب تبديل خوراك در دوره رشد در جيره‌هاي با سطوح پايين پروتئين و اسيد‌آمينه شد (0.05 .(P استفاده از آنزيم پروتئاز در جيره‌هاي با سطوح پايين پروتئين موجب بهبود قابليت هضم ماده خشك و ماده‌ آ لي شد و بيشترين درصد ران و طحال و غلظت  HDL خون مربوط به جيره با سطوح پايين پروتئين با افزودن آنزيم پروتئاز بود (0.05 .(P بر اساس نتايج، استفاده از آنزيم پروتئاز در جيره‌هاي با سطوح پايين پروتئين و اسيد آمينه عملكرد جوجه‌هاي‌گوشتي را بهبود داد.