اثر طول دوره آبستني بر عملكرد توليدي گاوهاي شيري و سلامت گوساله‌هاي هلشتاين

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر طول دوره آبستني بر عملكرد توليدي گاوهاي شيري و سلامت گوساله هاي هلشتاين بود. در كل، 3780 رأس گاو هلشتاين تك قلوزا (1994 رأس تليسه و 1786 رأس گاو) با دامنه طول دوره آبستني 258 تا 294 روز از دو مزرعه شيري تجاري استفاده شد. ميانگين طول دوره آبستني در 3780 رأس گاو 5 ± 276 روز بود كه به صورت دوره آبستني كوتاه (SGL؛ بيش از يك انحراف معيار (1SD) كمتر از ميانگين جمعيت، ميانگين = 267، دامنه 258 تا 270 روز)، متوسط (AGL؛ ميانگين جمعيت ± يك انحراف معيار، ميانگين = 276، دامنه 271 تا 281 روز) و بلند (LGL؛ بيش از يك انحراف معيار (1SD) بيشتر از ميانگين جمعيت، ميانگين = 284، دامنه 282 تا 294 روز) طبقه‌بندي شدند. در گاوهاي يك بار زايش، توليد شير بين تيمارها متفاوت نبود. اما، در گاوهاي چند بار زايش گروه SGL توليد شير كمتري نسبت به گروه AGL داشتند. در گاوهاي يك بار زايش و چند بار زايش، وزن تولد گوساله در گروه SGL كمتر از گروه AGL بود. اما، گروه LGL وزن تولد گوساله بيشتري نسبت به گروه AGL داشتند. بروز پنوموني و اسهال گوساله نيز تحت تأثير طول دوره آبستني قرار نگرفت. در مجموع، گاوها با طول دوره آبستني كوتاه عملكرد توليدي و وزن تولد گوساله كمتري داشتند، اما بروز پنوموني و اسهال گوساله در بين گروه ها مشابه بود.