اثر تغذيه پپتيد زيست فعال تخم پنبه و سلنيوم آلي در دوره پيش از زايش بر سلامت دستگاه توليد مثلي و آبستني بعدي در گاوهاي شيري نژاد هلشتاين

هدف از انجام اين آزمايش، بررسي اثر تغذيه سرك هيدروكسي سلنو متيونين[1] (HSM) به عنوان سلنيوم آلي و پپتيد زيست فعال حاصل از تخم پنبه[2] (CSBP) بر امتياز وضعيت بدني[3]، سلامت دستگاه توليد مثلي و آبستني بعدي گاوهاي شيري بود. به اين منظور صد و هشتاد راس گاو هلشتاين چند بار زايش كرده 21 روز پيش از تاريخ زايش در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در آرايش فاكتوريل 2×2 (دو سطح سلنيوم آلي و دو سطح پپتيد زيست فعال) به يكي از 4 تيمار آزمايشي شامل تيمار 1) جيره پايه (حاوي سلنيوم معدني توصيه شده در NRC (2001) و بدون CSBP؛ تيمار2) جيره پايه + 300 گرم CSBP؛ تيمار 3) جيره پايه + 1.2 ميلي‌گرم HSM در هر كيلوگرم ماده خشك و بدون افزودن CSBP؛ تيمار 4) جيره پايه + 1.2 ميلي‌گرم HSM در هر كيلوگرم ماده خشك +300 گرم CSBP اختصاص يافتند. BCS در دوره پس از زايش در تيمارهايي كه HSM دريافت نمودند بالاتر بود (0.01 P) و تغييرات BCS كمتر از ساير گروه ها در دوره پيش از زايش بود (0.01 P). هم چنين اثر متقابل HSM در CSBP در دوره پس از زايش بر BCS  (0.02 P)  و تغييرات BCS معني دار بود (0.01 P). كيست تخمدان، تعداد تلقيح به ازاي آبستني، امتياز اندومتر و رجعت رحمي و آبستني در تلقيح اول تحت تاثير هيچ كدام از تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت (0.1 P). اما HSM توانست اثر مثبتي بر آبستني در تلقيح دوم داشته باشد (0.05 P). مي توان نتيجه گرفت كه افزودن HSM منجر به كاهش تغييرات BCS در دوره پيش و پس از زايش شده و به دنبال آن سبب بهبود آبستني در تلقيح دوم مي شود..