تأثير سيلاژ ذرت تلقيح شده با باكتري‌هاي مختلف بر عملكرد گاوهاي شيرده هلشتاين

ذرت علوفه‌اي با 28 درصد ماده‌خشك برداشت، خردشده و پس از اعمال تيمارهاي آزمايشي (106 كلني به ازاي گرم علوفه تازه) در كيسه‌هاي 30 كيلوگرمي سيلو شدند. تيمارهاي آزمايشي عبارت بودند از: 1) سيلاژ بدون تلقيح ميكروبي(شاهد)، 2) سيلاژ تلقيح‌شده با لاكتوباسيلوس ‌فرمنتوم توليدشده در آزمايشگاه، 3) سيلاژ تلقيح‌شده با مخلوطي از  لاكتوباسيلوس ‌فرمنتوم، لاكتوباسيلوس ‌ساليواريوس، پديوكوكوس ‌اسيدي‌لاكتيسي و انتروكوكوس ‌فاسيوم، توليدشده در آزمايشگاه و 4) سيلاژ تلقيح‌شده با باكتري تجاري حاوي انتروكوكوس ‌فاسيوم، لاكتوباسيلوس ‌برويس و لاكتوباسيلوس ‌پلانتاروم. شانزده رأس گاو هلشتاين در اواسط شيردهي ( 0/10 ± 160 روز شيردهي) بر پاية طرح مربع‌لاتين ادغام شده 4 ×4 با دوره‌هاي 21 روزه استفاده شد. توليد شير تيمارهاي آزمايشي با شاهد تفاوتي نداشت ولي توليد شير تصحيح‌شده بر اساس 5/3 درصد چربي در گاوهاي دريافت‌كننده سيلاژ تلقيح‌شده بيشتر از شاهد بود. درصدهاي چربي، پروتئين و مواد جامد بدون چربي شير در تيمار اول بيشتر از گروه‌هاي ديگر بود. گاوهاي تغذيه‌شده با سيلاژهاي تلقيح‌شده آزمايشگاهي، مصرف ماده‌خشك بالاتري نسبت به شاهد و تيمار سوم داشتند. گوارش‌پذيري ماده‌خشك، پروتئين خام و الياف نامحلول در شوينده اسيدي در تيمارهاي تلقيح‌شده بالاتر از شاهد بود و بيشترين آن مربوط به تيمار دوم بود. غلظت نيتروژن آمونياكي شكمبه در تيمارهاي اول و دوم كمتر از شاهد بود. درصد استات شكمبه در شاهد و تيمار دوم بالاتر و پروپيونات در تيمارهاي تلقيح شده بيشتر از شاهد بود. نتايج نشان داد تلقيح باكتريايي سيلاژ ذرت تاثير معني‌داري بر ميزان توليد شير نداشت هرچند شير تصحيح‌شده 5/3 درصد چربي، درصدهاي چربي و پروتئين شير و گوارش‌پذيري مواد مغذي را افزايش داد.