تأثير دوازده هفته تمرين مقاومتي و هوازي بر مقادير سرمي CTRP-12 وLCN-2 در زنان مبتلا به ديابت نوع 2

مقدمه: ليپوكالين 2 و CTRP-12 آديپوكايني است كه با ديابت نوع دو ارتباط نزديكي دارد و در بافت چربي بيان مي‌شود. ازاين‌رو هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير 12 هفته تمرين مقاومتي و هوازي بر مقادير سرمي CTRP-12 و  LCN-2در زنان مبتلا به ديابت نوع 2 است. روش پژوهش: تحقيق حاضر به‌صورت نيمه‌تجربي انجام گرفت. جامعۀ آماري پژوهش را تمامي زنان مبتلا به ديابت نوع 2 شهرستان اروميه تشكيل دادند كه از بين آنها 30 زن مبتلا به ديابت نوع 2 در محدودۀ سني 40-45 سال انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در سه گروه تمرين مقاومتي (سه ست با 10 تكرار و شدت 30 تا 75 درصد 1RM)، تمرين هوازي (15 تا 45 دقيقه با شدت 50 تا 75 درصد RHR) و گروه كنترل قرار گرفتند. گروه‌هاي تمريني به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه به تمرين پرداختند. مقادير سرمي CTRP-12  و LCN-2 با استفاده از كيت به روش ELISA اندازه‌گيري شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون آماري تي همبسته و آنوا در سطح معناداري كمتر از 5 درصد استفاده شد. يافته‌ها: مقادير CTRP-12  گروه‌هاي تمرين مقاومتي و هوازي به‌طور معناداري افزايش يافت، درحالي‌كه مقادير LCN-2 در اين دو گروه نسبت به گروه كنترل كاهش معناداري نشان داد (p 0/05). در بررسي بين‌گروهي، تمرين مقاومتي و هوازي تغييرات معناداري را در CTRP-12  و LCN-2 نسبت به گروه كنترل ايجاد كرد (p 0/05). نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد كه انجام تمرينات مقاومتي و هوازي، تنظيم افزايشي آديپوكاين‌هاي ضدالتهابي (CTRP-12) و تنظيم كاهشي آديپوكاين التهابي ليپوكالين-2 (LCN-2) دارد.