تأثير ريخت شبانه‌روزي بر حداكثر اكسيژن مصرفي، ملاتونين و دماي بدن فوتباليست‌هاي نوجوان باشگاه صنعت مس كرمان

مقدمه: ثابت شده است ريخت شبانه‌روزي نقش كليدي در زمان‌بندي اوج عملكرد ورزشي دارد. شواهد اخير نشان مي‌‌دهد محاسبه‌ اين تفاوت‌‌ها، كه به‌عنوان ريخت شبانه‌روزي شناخته مي‌شود، به نمايه‌‌هاي فيزيولوژيك روزانه‌ متفاوت منجر مي‌‌شود. هدف از تحقيق حاضر، بررسي تأثير ريخت شبانه‌روزي بر حداكثر اكسيژن مصرفي، ملاتونين و دماي بدن فوتباليست‌هاي نوجوان باشگاه مس كرمان بود. روش پژوهش: در اين تحقيق نيمه‌تجربي، 30 مرد فوتباليست نوجوان باشگاه صنعت مس كرمان با ميانگين سني 26/16 سال به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. بر اساس پرسشنامه‌ صبح‌گاهي – عصر‌گاهي (MEQ)، آزمودني‌ها به ريخت شبانه‌روزي نوع صبح‌گاهي و عصر‌گاهي تقسيم شدند. به‌منظور اجراي آزمون فزاينده روي نوار گردان، آزمودني‌ها سه جلسه در آزمايشگاه حضور يافتند (ساعات 7-9 صبح و 6-8 عصر). پيش  از اجراي آزمون، سطح ملاتونين خون و دماي بدن و طي اجراي آزمون، اكسيژن مصرفي آزمودني‌ها اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: در مورد گروه صبح‌گاهي، بين حداكثر اكسيژن مصرفي و ملاتونين شرايط صبح و عصر تفاوت معناداري مشاهده نشد (p 0.05)، اما در شرايط عصر نسبت به صبح، دماي بدن افزايش معناداري را نشان داد (p 0.005). در مورد گروه عصر‌گاهي، بين ملاتونين شرايط صبح و عصر تفاوت معناداري وجود نداشت (p 0.05)، اما در شرايط عصر نسبت به صبح، دماي بدن (p 0.023) و حداكثر اكسيژن مصرفي (p 0.001) افزايش معناداري را نشان داد. نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد ريخت شبانه‌روزي بر ظرفيت هوازي ورزشكاران تأثيرگذار است. در افراد با ريخت شبانه‌روزي نوع عصرگاهي و در ساعات فعاليت بدني عصر، در مقايسه با فعاليت بدني در ساعات صبح، ظرفيت هوازي بيشتر است.