بررسي تأثير سبك زندگي اسلامي بر خودكارآمدي تحصيلي با نقش ميانجي شادكامي در بين دانشجويان

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير سبك زندگي اسلامي بر خودكارآمدي تحصيلي با نقش ميانجي شادكامي در بين دانشجويان رشته علوم تربيتي دانشگاه فرهنگيان اروميه مي‎باشد. اين پژوهش ازلحاظ هدف، كاربردي و ازنظر نحوه گردآوري داده‎ها، توصيفي−همبستگي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان دختر و پسر گروه علوم تربيتي پرديس‎هاي شهيد رجايي و علامه طباطبايي دانشگاه فرهنگيان اروميه با حجم 1650 نفر بود كه حجم نمونه از راه نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي 312 نفر تعيين شد. براي جمع‌آوري داده‎ها از پرسشنامه‎هاي استاندارد سبك زندگي اسلامي، شادكامي و خودكارآمدي تحصيلي استفاده شده، و مدل‎سازي معادله ساختاري حداقل مربعات جزئي (SEM) با استفاده از Smart PLS براي آزمون فرضيه‎ها به كار گرفته شد. تجزيه و تحليل داده‎هاي جمع‎آوري‎شده نشان داد: سبك زندگي اسلامي به ميزان 88٪ بر شادكامي و به ميزان 43٪ بر خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان مؤثر است. شادكامي نيز به ميزان 53٪ بر خودكارآمدي تحصيلي تأثيرگذار است؛ همچنين سبك زندگي اسلامي با نقش ميانجي شادكامي بر خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان به ميزان 52٪ تأثيرگذار است؛ بنابراين با توجه به نتايج آماري، كليه فرضيات تحقيق تأييد و اين نتيجه كلي پژوهش حاصل شد كه شادكامي بين رابطه سبك زندگي اسلامي و خودكارآمدي تحصيلي دانشجويان نقش ميانجي را دارد.