نقش دينداري در گذشت در ميان دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش دينداري در گذشت در ميان دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران به انجام رسيده است. پژوهش از نوع علّي است و تكنيك آن پيمايش و ابزار اندازه‌گيري ، پرسشنامه است. جامعه آماري، شامل كليه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران( 249878 نفر) و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 384 نفر و به شيوه خوشه‌اي چند مرحله اي انتخاب شده است. يافته‌ها نشان داد، در دانش‌آموزان مورد مطالعه بعد اعتقادي گذشت بالاتر از ابعاد عاطفي ، شناختي و رفتاري قرار داشته و در مجموع وضعيت گذشت در دانش آموزان مورد مطالعه كمي بهتر از حد متوسط است. براساس نتايج پژوهش، ابعاد اعتقادي، عاطفي و پيامدي دينداري بيش از حد متوسط بوده ولي بعد مناسكي دين‌داري براي دانش آموزان كمتر اهميت داشته است.نتايج نشان داد. بطور كلي دينداري با گذشت رابطه قوي دارد. بر اساس نتايج حاصل از پژوهش فقط بعد مناسكي از ابعاد دينداري (با اطمينان كافي) مي‌تواند گذشت را پيش‌بيني نموده و ساير ابعاد دين‌داري اثري برگذشت ندارد. بدين صورت كه تقيّد به مناسك در دينداري، افرادي با گذشت خواهد ساخت. يافته ها نشان داد، 5,9 درصد از گذشت در نمونه مورد مطالعه ، توسط بعد مناسكي از دينداري تبيين مي شود. همچنين مشاهده مي شود كه اثر ساير ابعاد دينداري (اعتقادي، عاطفي، پيامدي) در پيش بيني گذشت در افراد معني دار نبوده است.