چالش جامعه‌پذيري در پايبندي به دعا از طريق والدين و رسانه (مورد مطالعه: مردم شهر لار)

به چالش‌ كشيدن دو مفهوم جامعه‌پذيري از طريق والدين و رسانه براي تبيين يك پديده عرفاني و مذهبي (دعا) در پژوهش حاضر هدف اصلي محققان ‌است. اين پديده در چهار بعد مناسكي، درخواستي، محاوره‌اي و ذهني مورد ‌ارزيابي واقع‌شده‌است. ميزان استفاده از رسانه‌هاي داخلي وخارجي به عنوان عوامل موثر در كنار ميزان دعاي والدين و متغير‌هاي زمينه‌اي در بين دو جنسيت آزمون شده‌است. به اين منظور از ميان مردم سنتي و مذهبي شهر لار تعداد 360 نمونه به روش نمونه‌گيري تصادفي چند‌مرحله اي انتخاب شده اند. داده هاي تحقيق با استفاده از نرم افزار spss توصيف شده اند و بوسيله نرم افزار آموس، فرضيه هاي تحقيق آزمون شده اند. ميزان پايبندي به دعا در پاسخگويان بر مبناي ابزار به‌كار‌رفته در مقاله بالاتر از سطح متوسط است. متغيرهاي نهايي و معني‌دار تاثير‌گذار بر پايبندي‌به‌دعا، ميزان دعاي والدين، ميزان استفاده از رسانه‌هاي داخلي و سن بوده‌اند. اين متغيرها در مجموع توانسته اند 65 درصد از واريانس پايبندي به دعا را تبيين كنند. ميزان استفاده از رسانه هاي داخلي اثر مثبتي بر پايبندي به دعا داشته اند حال اينكه اين تاثير براي رسانه هاي خارجي منفي برآورد شده است. به طور كلي نتايج نشان‌ از تسلط الگوهاي اجتماعي شدن از طريق خانواده نسبت به رسانه در تبيين پايبندي به دعا دارد.