مسجد مدرسه چهارباغ اصفهان: موزه پايدار هنر اسلامي

مسجد مدرسه چهارباغ اصفهان، يادگاري ارزشمند از هنر و معماري عصر صفوي به شمار مي‌آيد كه باگذشت بيش از سه قرن همچنان شكوه و عظمت خود را حفظ نموده است. شناخت مباني و اصول به كار گرفته شده در طراحي و ساخت كالبد اين بنا و تمهيدات انديشيده شده در جهت مانايي اجتماعي و تاريخي آن مي‌تواند الگويي براي معماري امروز، به‌منظوررسيدن به تعالي از حيث صورت و معنا باشد. هدف از پژوهش حاضر تبيين و تحليل جنبه‌هاي مختلف پايداري و پايايي اين بنا و كشف ويژگي‌هاي منحصر به فرد كالبدي و فضايي آن مي‌باشد. روش تحقيق، توصيفي- تحليلي و گردآوري اطلاعات به صورت اسنادي و ميداني صورت پذيرفته است. بدين منظور به شيوه كيفي، جنبه‌هاي اقليمي، اجتماعي، اقتصادي، تاريخي و زيبايي با در نظر گرفتن ويژگي‌هاي كالبدي، معنايي و معنوي بنا مورد تحليل و ارزيابي قرار مي‌گيرد. نتايج حاصل گوياي آن است كه بناي مسجد مدرسه چهارباغ نه تنها از حيث زيست‌محيطي مشخصه‌هاي اقليمي را مد نظر داشته تا محيطي مطبوع و همساز با طبيعت پيرامون را فراهم سازد، بلكه از لحاظ اجتماعي و اقتصادي نيز پايدار بوده است. به‌كارگيري هنر اسلامي در آرايه‌هاي سطوح پوششي، بنا را از نظر زيبايي نيز مانا ساخته است. به نحوي كه مي‌توان گنجينه‌اي از هنر و معماري پويا و ماندگار را در آن به نظاره نشست.