هوش مصنوعي در قراردادهاي هوشمند (مورد مطالعه: زنجيره تامين گاز طبيعي)

سيستمها، رويكردها و فناوري هاي امروزي كه براي مديريت عمليات هاي زنجيره تامين نفت و گاز به كار مي روند، از ارائه شفافيت عملياتي، قابليت رديابي، مميزي، امنيت و ويژگيهاي منشاء داده قابل اعتماد، برخوردار نيستند. همچنين بخش بزرگي از سيستمهاي متمركز موجود، به صورت دستي بوده و به شدت از هم گسيخته مي باشند كه آنها را به شدت در برابر دستكاري در نقاط مختلف آسيب پذير مي سارند. فناوريهاي نوظهوري مانند اينترنت اشياء، محسبات مبتني بر مه، رايانش ابري و بلاكچين مي توانند نقشي حياتي در افزايش ميزان كارايي عملياتي صنايع نفت و گاز ايفا كنند. در اين مقاله، فرصتها و كاربردهاي بالقوه فناوري هوش مصنوعي در مديريت اكتشاف، توليد، زنجيره تامين و عمليات لجستيك در صنعت گاز طبيعي بررسي مي گردد، زيرا مي تواند قابليت رديابي، تغييرناپذيري، شفافيت و مميزي را به صورت غيرمتمركز ارائه مي دهد. در اين پژوهش موارد استفاده از هوش مصنوعي را در زنجيره هاي بلوكي غيرمتمركز مرتبط با قراردادهاي هوشمند، سياستهاي تجاري شركتي و مزاياي آن براي مديريت موثر و ارزيابي ريسك بازار در طول بحران‌هاي اجتماعي- اقتصادي مطرح مي گردد. نتايج بررسي نشان داد كه بكارگيري هوش مصنوعي، دقت تصميم گيري قراردادهاي هوشمند صنعت گاز طبيعي را افزايش مي دهد. در نتيجه سطح آستانه هزينه ها، انرژي و ساير عملكردهاي كنترلي در تهيه، توليد و توزيع را از نظر كيفي، محدود مي نمايد.