آزمون علي تعهد حرفه‌اي معلمان بر اساس خودكارآمدي با ميانجي ‌گري انگيزشي معلمي

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه تعهد حرفه‌اي نومعلمان از طريق يك الگوي عليّ بر اساس خودكارآمدي با ميانجيگري انگيزشي معلمي مبتني بر نظريه شناختي-اجتماعي بندورا و نظريه خودتعيين‌گري است. روش تحقيق كمّي، از نوع توصيفي و معادلات ساختاري است. نومعلمان استان خراسان رضوي كه در سال‌هاي95، 96 و 97 شروع به كار نموده‌اند، جامعه آماري اين پژوهش را تشكيل مي‌دهند. به منظور آزمون مدل، نمونه‌اي به حجم ۳۴۷ آزمودني از بين ۳۳۳۹ نومعلمان استان خراسان رضوي انتخاب شد. پرسشنامه‌هاي انگيزش معلمي، خودكارآمدي معلمي و تعهدحرفه‌اي معلم توسط محقق ساخته و اعتبارسنجي شد. براي تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون، تحليل عاملي تأييدي و اكتشافي، آزمون t و مدل معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج اجراي همبستگي پيرسون نشان داد كه انگيزش معلمي، خودكارآمدي معلمي و تعهدحرفه‌اي معلم دو به دو با يكديگر همبستگي دارند (p 0.05). با اجراي الگوي معادلات ساختاري براي آزمون رابطه انگيزش معلمي و خودكارآمدي معلمي و تعهدحرفه‌اي، مشخص شد كه الگوي پيشنهادي از برازش مناسبي برخوردار است و تعهد حرفه‌اي به خوبي از طريق خودكارآمدي معلمي و انگيزش معلمي پيش بيني و تبيين شده است (NNFI = 0.93، RSMEA = 0.09).