شناسايي مؤلفه‌هاي شايستگي‌ رهبري اصيل در مدارس ابتدايي

آموزش ‌و پرورش مهم‌ ترين نهاد برآمده از متن جامعه و درعين ‌حال سازنده و تكامل‌دهنده آن است و تأثير آن در پيشرفت جامعه، امري حياتي و محسوس است، در درون نظام آموزش‌ و پرورش هر كشوري دوره‌ ابتدايي از جايگاه، حساسيت و اهميت بسيار زيادي برخوردار است و درواقع مهم‌ترين دوره‌ تحصيلي به شمار مي‌رود. پژوهش حاضر باهدف شناسايي مؤلفه‌هاي شايستگي رهبري اصيل در مدارس ابتدايي انجام ‌شده است. پژوهش حاضر ازنظر هدف كاربردي، ازنظر نوع داده‌ها، پژوهشي كيفي و ازنظر روش نيز يك پژوهش پديدارشناسي است. روش و ابزار مورداستفاده براي جمع‌آوري داده‌ها، مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با صاحب‌نظران در حيطه‌ موردمطالعه است. جامعه آماري پژوهش شامل مديران، اساتيد و صاحب‌نظران حوزه‌ي مديريت و رهبري است و نمونه‌گيري نيز به روش گلوله برفي و تا رسيدن به اشباع نظري انجام گرفت و براي تعيين اعتبار و اعتماد يافته‌ها از سه تكنيك اطمينان‌پذيري، انتقال‌پذيري، تأييدپذيري استفاده شد. پس از تجزيه‌وتحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با 15 نفر از صاحب‌نظران، اساتيد دانشگاه و مديران عرصه‌ آموزش‌وپرورش، 184 مفهوم (كدباز)، 15 زيرمقوله و 5 مقوله استخراج شد و درنهايت نتايج اين پژوهش با نتايج پژوهش‌هاي پيشين موردبررسي قرار گرفت و راهكارهايي براي بهبود به‌كارگيري رهبري اصيل در مدارس ابتدايي نيز ارائه شد.