پيش ‌بيني تسهيم دانش در مؤسسات آموزشي بر اساس ابعاد جو مسموم سازماني

پژوهش حاضر در پي شناسايي ميزان پيش ‌بيني پذيري تسهيم دانش بر اساس ابعاد جو مسموم سازماني در بين كاركنان مؤسسات آموزشي شهرستان سراب با استفاده از طرح همبستگي بود. جامعه آماري اين مطالعه ۱۶۴۸ نفر بود و حجم نمونه متناظر با آن ۳۱۳ نفر تعيين شد. روش نمونه‌گيري اين پژوهش طبقه‌اي بود. بعد از حذف داده‌هاي پرت با استفاده از شاخص ماهالانوبيس تعداد نمونه به ۲86 نفر رسيد و تحليل‌ها روي اين تعداد انجام گرفت. جهت گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي استاندارد جو مسموم سازماني روستايي و تسهيم دانش ديكسون استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون نشان داد ساختار فيزيكي مسموم، نظام پاداش و جبران خدمت مسموم، روابط بين فردي مسموم و رهبري زهرآگين با تسهيم دانش رابطه معنادار دارد. يافته‌هاي حاصل از تحليل رگرسيون گام‌به‌گام نشان داد كه نظام پاداش و جبران خدمت مسموم و رهبري زهرآگين مي‌توانند تسهيم دانش را پيش‌بيني كنند. به علت عدم تأثير قابل‌توجه ابعاد ساختار فيزيكي مسموم و روابط بين فردي مسموم بر تسهيم دانش، اين ابعاد توسط نرم‌افزار از مدل حذف گرديدند. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه تسهيم دانش در مؤسسات آموزشي به‌وسيله برخي از ابعاد جو مسموم سازماني قابل پيش‌بيني است؛ بنابراين اتخاذ و پياده‌سازي راهكارهايي مناسب جهت مانع‌شدن از تجلي ابعاد جو مسموم سازماني و رفع آن‌ها ضرورت دارد.