ساخت مقياس تجاري سازي دانش براي دانشگاه ها و اعتباريابي آن

پژوهش حاضر با هدف ساخت مقياس تجاري ‌سازي دانش براي دانشگاه ها و اعتباريابي آن در دانشگاه گيلان انجام شده است.  براي انجام اين پژوهش، از روش آميخته با رويكرد اكتشافي متوالي استفاده شده است. ابتدا در بخش كيفي با استفاده از روش نظريه زمينه اي و نمونه‌گيري هدفمند با 30 نفر از رؤسا، مديران گروه و اساتيد دانشگاه گيلان، متخصصان مراكز رشد دانشگاهي و پارك علم و فناوري در استان گيلان و صاحبنظر در حوزه تجاري‌سازي دانش مصاحبه نيمه‌ساختاريافته انجام شد و با حصول اشباع نظري مصاحبه متوقف شد. در بخش كمي، جامعه آماري، اعضاي هيأت علمي دانشگاه گيلان، به تعداد 575 نفر بود كه تعداد نمونه طبق جدول كرجسي و مورگان 230 نفر تعيين گرديد و نمونه‌گيري با روش طبقه‌اي متناسب با حجم انجام شد و پرسشنامه طراحي‌شده مبتني بر يافته‌هاي بخش كيفي ميان آنان توزيع شد. براي تعيين روايي در بخش كيفي، از مطالعه مجدد توسط همتا و پژوهشگر استفاده شد و پايايي اين بخش با اشباع نظري در مرحله جمع آوري داده ها و پايايي بازآزمون معادل 90 درصد مورد تأييد قرار گرفت و براي تعيين روايي پرسشنامه محقق ساخته از روايي محتوايي، روايي واگرا و روايي سازه، براي تعيين پايايي پرسشنامه از آلفاي كرونباخ (0.981) بهره گرفته شد. تحليل بخش كيفي مبتني بر رويكرد داده بنياد و تحليل براساس كدگذاري باز، محوري و انتخابي انجام شد. جهت آزمون اعتبار پرسشنامه با بهره گيري از تحليل عاملي اكتشافي و تحليل عاملي تائيدي روايي (سازه، همگرا، واگرا) و پايايي (ضريب آلفاي كرونباخ، پايايي تركيبي) ابزار مورد بررسي قرار گرفت. نتايج تحليل عاملي نشان از برازش مطلوب هريك از گويه‌ها با عوامل داشت و نشان داد هريك از عوامل داراي بار عاملي مناسبي جهت پيش‌بيني ابعاد اصلي پرسشنامه هستند و در نتيجه ابزار طراحي شده از اعتبار و روايي بالايي برخوردار است و توان اندازه گيري تجاري‌سازي دانش دانشگاه ها را دارد. در نهايت به عنوان نتيجه، فرم نهايي پرسشنامه بدين صورت تنظيم گرديد: عوامل علي از طريق 22 گويه، پديده محوري يا مؤلفه‌هاي تجاري‌سازي دانش از طريق 6 گويه، عامل شرايط زمينه اي (بستر و زمينه مناسب) جهت اجراي تجاري‌سازي دانش از طريق 32 گويه، عوامل مداخله گر و بازدارنده از طريق 10 گويه، عامل راهبردهاي تجاري‌سازي دانش از طريق 15 گويه، و عامل پيامدهاي اجراي تجاري‌سازي دانش از طريق 15 گويه سنجيده شدند. داده‌هاي بخش كمي با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي و نرم افزار SPSS و AMOS مورد تحليل قرار گرفت. با توجه به نبود ابزار اندازه‌گيري بومي براي تجاري‌سازي دانش، به نظر مي رسد پرسشنامه طراحي‌شده بتواند اين خلأ را برطرف نمايد، بنابراين در پژوهش‌هايي كه از اين پس پيرامون تجاري‌سازي دانش، مطالعه و بررسي آن در دانشگاه ها انجام بشود مي توان از اين پرسشنامه استفاده نمود.كه در اين راستا پژوهشگر، نه عامل الگوي پارادايمي تجاري‌سازي دانش را با كدهاي محوري آن‌ها تبيين نموده و پيشنهاداتي كاربردي جهت تحقق تجاري ‌سازي دانش در دانشگاه ها ارائه نموده است.