ارزيابي عوامل موثر در حساسيت پذيري فرسايش گالي با استفاده از مدلهاي‌ دمپسترشيفر و آنتروپي

فرسايش گالي يكي از اشكال پيشرفته فرسايش خاك است كه تحليل و شناسايي آن در جهت حفاظت خاك ضرورت دارد. هدف اين تحقيق تعيين آستانه عوامل موثر در فرسايش گالي مي باشد بنابراين براساس سوابق تحقيقات ديگران عوامل تاثير گذار بر فرسايش گالي انتخاب شدند. جهت دستيابي به هدف تحقيق از دو مدل معروف دمپستر شيفر و مدل آنتروپي استفاده شده است. جهت تعيين مهم ترين متغيرها از آزمون جك نايف و براي مشخص نمودن قدرت پيش بيني مدلها از منحني ROC استفاده شد. با استفاده از تصاوير گوگل ارث و همچنين بازديدهاي ميداني 331 نقطه گالي شناسايي، ثبت و نقشه پراكنش گالي تهيه شد. داده‌هاي مكاني پراكنش فرسايش گالي در قالب دو دسته تصادفي آموزشي (70 درصد) و آزمايشي (30 درصد) تقسيم شدند. نتايج خروجي لايه ها، وزن دهي و كلاس بندي و تلفيق در دو مدل دمپستر شيفر و آنتروپي، استخراج نقشه پهنه بندي حساسيت فرسايش پذيري گالي و آستانه حساسيت فرسايش پذيري گالي براي هر عامل مي‌باشد. بر اساس آزمون جك نايف به ترتيب متغيرهاي شاخص كاربري اراضي 33درصد، شاخص تراكم آبراهه 17درصد، ليتولوژي 13درصد، اقليم 10درصد، بارش 5 درصد شاخص پوشش گياهي 4 درصد و شاخص ارتفاع 2 درصد كه در مجموع 84 درصد مي باشند، بيشترين تأثير را در فرسايش خندقي داشتند. سطح زير منحني مشخصه عملكرد سيستم ROC و مساحت سطح زير نمودار AUC مدل دمپستر شيفر با ضريب تبيين 0.934 و مدل حداكثر آنتروپي با ضريب تبيين 0.936 موفقيت هر دو مدل را نشان مي دهد. نتايج علمي تحقيق قابل ترويج و آموزش مي باشد و از لحاظ كاربردي دستگاه اجرايي ذي ربط جهت كنترل فرسايش گالي مي تواند تمهيدات لازم را با استفاده از نتايج اين تحقيق بكار گيرد.