ارائه سياست هاي برنامه ريزي در خصوص توانمندسازي ساختاري محله پونك قزوين با رويكرد كشاورزي شهري

در سال‎هاي اخير، علاوه بر انسان ها كه به روش‎هاي مختلف باعث آسيب و نابودي محيط زيست شده اند، بحران‎هاي ديگري مانند بحران آب كه در قرن اخير بسيار جدي بوده باعث پيچيده تر شدن اين مشكل شده است. در محيط‎هاي شهري فضاهاي سبز در ايجاد محيطي سرزنده و روحيه بخش به شهروندان موثر مي‎باشد. اما با توجه به بحران مطرح شده در جهان، چنين فضاهايي در شهر بايد به روشي موثر مديريت شوند. در اين راستا كشاورزي شهري به عنوان رويكردي مناسب در برنامه ريزي شهري مي تواند تا حد زيادي مشكلات ناشي از بحران‎هاي زيست محيطي و عدم امنيت غذايي در شهرها را كاهش دهد. از اين رو فضاهاي بلااستفاده موجود در شهرها مكان‎هاي مناسبي براي اجراي اين رويكرد است، اگر كشاورزي شهري را با روش‎هاي علمي‎نوين همراه كنيم مي‎تواند در عصر حاضر بسيار كارآمد باشد و در جهت افزايش كيفيت زندگي شهري و توانمندسازي افراد در شهرها عمل كند. اين پژوهش از نوع كاربردي و روش بررسي آن، توصيفي-تحليلي و مبتني بر مطالعات ميداني، كتابخانه اي، نظر كارشناسان و نظر ساكنين محله پونك مي‎باشد. با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش كه از طريق روش دلفي و آزمون هاي دوجمله اي و فريدمن (spss) به دست آمده است، كشاورزي شهري باعث افزايش مشاركت اجتماعي در محله پونك شده و در اين راستا مي توان از سرمايه‎هاي اجتماعي اين محله استفاده نمود. از اثرات آن مي توان به سلامت روان ساكنين به خصوص زنان و سالمندان اشاره كرد، و نيزاستفاده مناسب از زمين‎هاي رها شده و خالي موجب افزايش كيفيت فضاهاي عمومي و ارتقا‎ء امنيت در محله مي شود.