الزامات و چالش‌هاي ايران براي بهره‌مندي از ديپلماسي ‌سلامت كارآمد

شيوع كرونا در جهان، نياز به پيگيري ديپلماسي‌سلامت را به واقعيتي انكارناپذير براي كشورهاي درحال توسعه ازجمله ايران تبديل‌كرد. باوجود اينكه ايران تاكنون گام‌هايي پراكنده، كوتاه و مقطعي در اين راستا برداشته‌است اما همچنان اهداف و برنامه‌ريزي‌هاي وزارت امورخارجه در اين حوزه مشخص و قابل ارزيابي نيست. پرسش پژوهش اين است كه ايران براي داشتن يك ديپلماسي‌سلامت موفق و كارامد با چه الزامات و چالش‌هايي روبرو است؟ در پاسخ به سوال فوق فرضيه پژوهش بر اهميت جايگاه ديپلماسي سلامت در سياست خارجي ايران به عنوان يك الزام و اولويت و رفع بي‌اعتمادي و تنش در روابط با ديگر كشورها به عنوان يك چالش تاكيد دارد. براي اين كار روش كيفي با رويكرد تبييني-تحليلي مورد استفاده قرارگرفت. داده‌هاي لازم براي اين منظور به روش كتابخانه‌اي از دو دسته منابع نوشتاري و الكترونيك گرداوري گرديد و به شيوه اي هدفمند در پاسخ به سوال اصلي پژوهش استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان دادند ايران براي بهره‌مندي از يك ديپلماسي سلامت موفق مجموعه‌اي از الزامات سياسي و اقتصادي را در سياست‌خارجي خود بايد مورد توجه قرار دهد. مهمترين الزامات ايران شامل درك اهميت و جايگاه ديپلماسي‌سلامت، برنامه‌ريزي راهبردي براي تحقق آن، آموزش و تربيت ديپلمات‌هاي حرفه‌اي، تنش‌زدايي و اعتمادسازي و برجسته‌ترين چالش‌ها در بعد بين‌المللي بي‌اعتمادي به ايران، روابط خارجي ناآرام و پُرتنش و وجود رقباي منطقه‌اي و بين‌المللي قوي معرفي‌گرديدند. همچنين چالش‌هاي داخلي در قالب شش دسته مشكلات محتوايي، ساختاري، فرهنگي، حكمراني، اقتصادي و فرايندي تبيين‌شد.