تبيين ژئوپليتيكي همگرايي اقتصادي هند با ايران

همگرايي اقتصادي و سياسي در سطح منطقه و همسايگان را مي‌توان ماهيت جديدي از روابط بين كشورها، پس از جنگ سرد دانست. به اين دليل كه برخي كشورها ديگر ميل و رغبتي براي ادامه وضعيت وابستگي به بلوك غرب يا شرق را نداشته و در پي تجربه جديد در همكاري و نزديكي با يكديگر بودند. ايران و هند نيز از اين قائله مستثني نبودند. موقعيت ژئوپليتيكي هند و شرايط عدم همگرايي سياسي و اقتصادي با برخي همسايگان نزديك اين كشور را مي‌توان به نحوي موقعيتي مناسب براي استفاده كشورهاي ديگري همچون ايران دانست. از اين رو اين پژوهش با روش تحليلي توصيفي و با استفاده از منابع معتبر كتابخانه‌اي و اينترنتي در پي جواب اين سؤال است كه از منظر ژئوپليتيكي كشور هند چه نقشي مي‌تواند در همگرايي اقتصادي با كشور ايران داشته باشد؟ نتايج تحقيق حاكي از آن است كه سه عامل باعث شكل‌گيري همگرايي اقتصادي ايران و هند شده، كه عبارت‌اند از: واگرايي هند با چين (اختلافات مرزي و دستيابي به سلاح‌هاي هسته‌اي تسليحاتي)، واگرايي هند با پاكستان (درگيري كشمير، مسئله آب رودخانه‌ها، درگيري كارگيل و نزاع در سياجن) و موقعيت خاص ايران و بندر چابهار و عدم مداخله ايالات متحده آمريكا.