كاربست راهبرد قتل‌هاي هدفمند عليه رهبران تروريسم: نقدي حقوقي بر توجيهات نظامي با تأكيد بر ضوابط حقوقي بين‌المللي قابل اعمال

با ورود به قرن 21 تغييرات فاحشي در رويه تعداد معدودي از دولت‌ها پيرامون نحوه مبارزه با تروريسم پديد آمد. در اين راستا كشورهاي اسرائيل و آمريكا راهبردهاي نظامي ناشناخته‌اي همچون راهبرد قتل‌هاي هدفمند را در دكترين نظامي خود وارد نمودند و بر پايه آن به مبارزه با آنچه كه به زعمشان تروريسم تعبير مي‌گشت پرداختند. راهبرد صدرالأشاره از اين امتياز برخوردار است كه از لشكركشي‌هاي گسترده عليه تروريسم اجتناب و صرفاً رهبرانشان را مورد هدف قرار مي‌دهد ليكن هيچ مقرره‌اي در حقوق بين‌الملل مبارزه با تروريسم را با توسل بدين راهبرد تجويز ننموده است. پرسش اصلي تحقيق حاضر آن است كه به لحاظ حقوقي چه انتقاداتي بر توجيهات نظامي مطروحه در مقام طرفداري از توسل بدين راهبرد وارد است و در صورت لزوم بر كاربست اين راهبرد مسكوت در حقوق بين‌الملل چه ضوابطي مي‌بايست رعايت شود؟ در اين تحقيق نويسندگان از روش توصيفي-تحليلي و در مواردي از روش تطبيقي استفاده نمودند تا به پرسش فوق پاسخ دهند. نتيجه كلي تحقيق بدين موضوع تأكيد مي‌كند كه هر چند در مواردي كاربست راهبرد قتل‌هاي هدفمند عليه رهبران تروريسم از لحاظ نظامي مطلوب است ليكن توجيه حقوقي چنين عملي بسيار دشوار بوده و مقتضي است كه در صورت لزوم بر كاربست اين راهبرد پنج ضابطه رعايت شود.