عنوان مقاله :
ارزيابي يافتههاي آزمايشگاهي و الاستوگرافي كبد در بيماران مبتلا به كبد چرب غيرالكلي
پديد آورندگان :
تقوايي ، ترنگ دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز تحقيقات گوارش و كبد، پژوهشكده بيماري هاي غير واگير , شكري افرا ، هاجر دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز تحقيقات گوارش و كبد، پژوهشكده بيماري هاي غير واگير , عمادي جمالي ، حسن دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز تحقيقات گوارش و كبد، پژوهشكده بيماري هاي غير واگير , فاخري ، حافظ دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز تحقيقات گوارش و كبد، پژوهشكده بيماري هاي غير واگير , ملكي ، ايرج دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز تحقيقات گوارش و كبد، پژوهشكده بيماري هاي غير واگير , ابراهيمي ، محبوبه دانشگاه علوم پزشكي مازندران - مركز تحقيقات گوارش و كبد، پژوهشكده بيماري هاي غير واگير
كليدواژه :
فيبروسكن , استئاتوز كبد , فيبروز كبد , بيماري كبد چرب غيرالكلي (NAFLD)
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: كبد چرب غيرالكلي شايعترين اختلال كبدي در سراسر جهان است. فيبرواسكن كبد روشي غيرتهاجمي براي ارزيابي ميزان سفتي و فيبروز كبدي است. كبد چرب در بيماران مبتلا به سندرم متابوليك، افراد چاق و مبتلا به ديابت تيپ 2 شيوع بيشتري دارد. اين مطالعه با هدف بررسي يافتههاي فيبرواسكن و سطح آنزيمهاي كبدي، تريگليسريد، كلسترول و خصوصيات دموگرافيك مبتلايان به كبد چرب انجام شده است. مواد و روشها: در اين مطالعه مقطعي-توصيفي، 300 بيمار مراجعهكننده به كلينيك فوقتخصصي گوارش و كبد شهرستان ساري در يك مقطع يكساله (1396-1397) كه طبق نتايج سونوگرافي، داراي كبد چرب تشخيص داده شدند و بيماريهاي ويلسون، هموكروماتوز، هپاتيتهاي ويروسي و اتوايميون براي بيماران رد شد، وارد مطالعه شدند. يافتههاي دموگرافيك و آزمايشهاي لازم از طريق اطلاعات موجود در پرونده ثبت شد. شدت استئاتوز و فيبروز از نتايج فيبرواسكن كبد تعيين شد. دادهها توسط نرمافزار SPSS نسخه 16 تجزيه و تحليل شدند. براي بيان توزيع متغيرهاي كميگروههاي مورد مطالعه از ميانگين و انحراف معيار و براي توصيف دادههاي كيفي از فراواني و درصد استفاده شد. جهت مقايسه بين متغيرهاي كمي independent t-test و مقايسه بين متغيرهاي كيفي از آزمون Chi-Square استفاده شد. يافتهها: سن بيماران از 18 تا 83 سال بوده با ميانگين سني 13/01±48/10 سال و شاخص توده بدني (BMI) 5/47±30/88 مورد مطالعه قرار گرفتند. جنسيت و استعمال سيگار ارتباطي با شدت استئاتوز و فيبروز كبدي نداشت. در 58/33 درصد بيماران استئاتوز درجه 3 (S3) و در 62 درصد آنها فيبروز درجه 1 (F1) ديده شد. BMI و تريگليسريد با شدت استئاتوز كبدي ارتباط معنيداري داشت (P 0/01). همچنين، ايجاد فيبروز كبدي با افزايش سن، BMI، AST، ALT، ALP، و Chol ارتباطي معنيداري را نشان داد (P 0/05). استنتاج: كاهش وزن و كنترل تريگليسريد جهت كاهش استئاتوز و فيبروز كبدي توصيه ميشود. انجام دورهاي فيبرواسكن كبدي در پيگيري تغييرات فيبروز كبدي پيشنهاد ميگردد.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران