بررسي تغييرات فاكتورهاي هموديناميك به دنبال بازتواني قلبي در بيماران ارجاع شده به بخش بازتواني قلبي مركز قلب مازندران

سابقه و هدف: بيماري‌هاي قلبي عروقي عمده‌ترين علت مرگ در دنيا و هم‌چنين در ايران است. بازتواني قلبي با بهبود عملكرد بيماران وكاهش مورتاليتي ناشي ازتمامي علل مرگ همراهي دارد. هدف از اين مطالعه بررسي تغييرات ظرفيت ورزشي و فاكتورهاي هموديناميك به دنبال بازتواني قلبي در بيماران ارجاع شده به بخش بازتواني قلبي مركز قلب مازندران بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش مقطعي از طريق بررسي اطلاعات پرونده پزشكي 262 بيمار مراجعه‌كننده در بازه زماني اسفند 96 تا اسفند 98 اجرا شد. هريك از سه گروه بيماران (بيماري عروق كرونر، اختلالات دريچه‌اي قلب و نارسايي مزمن قلبي) به طور جداگانه، قبل و بعد از بازتواني قلبي، از نظر متغيرهاي فشار خون سيستوليك (SBP)، فشار خون دياستوليك (DBP)، ميانگين فشار خون شرياني (MAP) و ضربان قلب در حالت استراحت (HR)، با كمك نرم‌افزار آماري SPSS-22 آناليز شدند. يافته‌ها: در هريك از سه گروه بيماران قلبي اشاره شده، ميانگين متغيرهاي MAP، DBP و SBP كاهش معنادار داشت (P 0.001)؛ اما تغييرات ميانگين HR معني‌دار نبود (P 0.2). استنتاج: بازتواني قلبي ممكن است سبب بهبود ظرفيت ورزشي و فاكتورهاي هموديناميك، شاملMAP، DBP و SBP در افراد مبتلا به انواع بيماري‌هاي قلبي شود و به عنوان پيشنهاد كلاس يك در بيماران واجد شرايط توصيه مي‌شود.